Eerst even iets over het huidige campingleven.
Met de toenemende technische mogelijkheden en ik bedoel dan televisie en Social-Media is het op campings in de avonden werkelijk “dood katoen”. Rond zeven uur, in de avond, gaan de luiken dicht, de deur gaat op slot en je kunt een kogel afschieten. Deze foto heb ik rond half acht gemaakt. Neem van mij aan, het is rond de 20 graden, dus best wel behaaglijk buiten, maar iedereen zit al achter de TV en waagt zich niet meer buiten. Ook wij maken ons daar schuldig aan.
Vandaag gaat het naar Bresles, niet te verwarren met “Breathless”, dat heerlijke nummer van de The Corrs, maar zo spreken wij het wel uit.
Bresles is een gemeente in de regio Hauts-de-France. Het stelt allemaal niet veel voor en ook de camping is geen hoogstandje.
Veel vaste verblijvers in een soort niet verplaatsbare caravan, die chique mensen Chalets zullen noemen. Het Afrika-gehalte is er groot.
Ons is voor vandaag een hevig bewolkte dag beloofd, maar tussen de schapenwolken door schijnt de zon volop als we over de Franse hoogvlakte rijden. Hoofd-fotografie moet zich even beperken met het nemen van foto’s. De grote camera kan niet op de tablet geladen worden, dus is het behelpen met de telefoon.
We slingeren ons door de meest pittoreske dorpjes, waar het soms uitkijken is voor vreemde obstakels midden op de weg. Ik bedenk me, dat dit ook in de Tour de Frans vaak een oorzaak is voor valpartijen.
Wat ook regelmatig voorkomt zijn autootjes die als slakken door deze stadjes kruipen. Vaak worden mede-weggebruikers hierdoor getriggerd om onverantwoordelijke manoeuvres uit te halen. In die langzaam rijdende autootjes zitten meestal bejaarde, tot zeer bejaarde, bestuurders, die het jachtige leven niet helemaal meer kunnen bijbenen.
Ons lukt dat allemaal nog maar net, zeker als we dwars door Rouen moeten rijden en daar diverse “Routes Barree” (afgesloten wegen) tegenkomen, met als gevolg een “Deviation” (omleiding). En treuzelen houden de Fransen niet van, dus hun claxon is snel gevonden.
Maar Hoofd-route maant mij, iedere keer weer, tot rust!