De camping heeft een waarlijke metamorfose ondergaan. Tot nu toe is het een gezapige rust van de door oudere mensen bewoonde campers. Vooral de immer leegstaande caravans met hun gesloten voortenten vormen een troosteloze indruk en maken de stilte bijna zichtbaar. De metamorfose bestaat uit het bevolken van al die voorheen leegstaande caravans. Tot nu toe waren we omringd door Duitsers, Fransen en vooral Engelsen. Nu heeft het Spaans de overhand. Zowel de kakafonie aan Spaanse klanken van onderlinge gesprekken als wel de televisies die in de voortenten op oorlogssterkte aan staan. Tussen de middag, als de Spanjaarden hun warme maaltijd bereiden, geven de Spaanse geuren een extra dimensie aan het Spanjegevoel. Spelende kinderen komen schreeuwend van plezier vlak voor de camper langsrennen, zonder ook maar een seconde rekening houdend met de bewoners.
Maar ondanks het lekkere zonnetje heeft het prachtige zwembad nog niet die aantrekkingskracht op de jeugd die je zou verwachten.
Het is heerlijk om je door de zon te laten vertroetelen, een mooi boek te lezen en ondertussen te genieten van de klanken en geuren van de Spaanse bevolking. Op het moment dat ik dit optik beginnen 2 Spaanse dames een tweestemmig Spaans lied te zingen, jammer dat ze het niet zo lang volhouden.
