Vandaag gaat het dwars door de Franse dreven, in al haar schoonheid. Het begint met een enorme klim de bergen in, die Ali lichtelijk in paniek brengt. Halverwege word ik dan ook gedwongen te stoppen om het verdere verloop van de route te controleren.
De dorpjes zijn klein, de weggetjes smal en ik kan mij voorstellen dat de rit van 200 km ruim 4 uur gaat duren. Want niet alleen zijn de dorpjes klein, er zijn er ook veel, daarbij kan en mag je er niet harden dan 50 km/u. Maar op deze manier rijden is zoveel mooier dan via de Peage.
Regelmatig krijg ik het gevoel in het Hoogeland van Groningen te rijden en genieten we van de prachtig gele koolzaad velden. Als de zon op de fel gele velden staat zijn ze letterlijk oogverblindend.
Ook passeren we rivieren, waarvan ik de namen niet allemaal kan onthouden, maar het geeft iedere keer weer een prachtig doorkijkje.
En het volgende moment rijd je weer een lieflijk, maar slapend stadje in de Jura binnen.
De in het begin van de dag heersende mist trekt op en het uitzicht wordt helderder. De wijnranken worden alweer groen en het is genieten met een grote G.
En dan is er Besançon, een Franse stad in departement Doubs, genoemd naar de rivier die de stad doorsnijdt . Bezienswaardigheden zijn onder meer de Kathedraal van Besançon en de Citadel van Besançon;
onderdeel van de werelderfgoed inschrijving Vestingwerken van Vauban.
O ja, onze koning Willem-Alexander draagt de titel heer van Besançon.
Je hebt er niks aan, maar leuk om te weten.
