De wekker staat weer op 8.30 uur en na een heerlijk ontbijt rijden we richting Blanes en plaatsen de camper om precies 10.00 uur op de wel heel krappe parkeerplaats van de Fiat garage. Gelukkig is de gas kabel aangekomen, want even bekruipt me de angst dat dit nog niet het geval is en we onverrichterzaken weer terug kunnen naar Lloret de Mar. “Maar de mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest”. Nog even mijn naam opgeven, voor het uitschrijven van de rekening, sleutels inleveren en we kunnen ons 2 uur vermaken in het centrum van het stadje.
Het is heerlijk genieten in het warme zonnetje op de boulevard van Blanes. Wat ons verbaast is dat alle etablissementen aan de boulevard nog gesloten zijn. Kennelijk is hier het seizoen nog niet begonnen of is het nog te vroeg op de dag. Aan het straatje dat parallel loopt aan de boulevard ontdekken we een prachtig koffiehuis.
De charme druipt ervan af en dan bedoel ik de inrichting en niet de evenzeer charmante bediening. We ontdekken dat de zaak helemaal doorloopt tot aan de boulevard, maar dat het vandaaruit onherkenbaar is. Je zou toch denken. Ik laat me verleiden door een heerlijk uitziend stuk taart en ik word niet teleurgesteld. Trouwens op de hele tafel, hier op de foto, zijn de heerlijkste koekjes, taartjes en dergelijke uitgestald. Ali vermoedt namaak en dat op zich zou al een kunst zijn.
Ook wel “kunstig” is deze ‘aardbol beschermd door 2 handen’, althans dat is wat ik er in zie, die in het midden van de rotonde is geplaatst. Dit kunstwerk staat vlak bij de Fiatgarage en daar aangekomen, staat onze camper al weer hunkerend op ons te wachten. Alleen nog even 123 euro aftikken en ik kan weer met een gerust hart “gassen” zonder iedere keer de angst te hebben dat ik het pedaal tot de bodem doortrap.
Morgen nemen we afscheid van ‘Hermoso España’ en gaat het op naar de Franse grens en zoeken we een camping in ‘La belle France’
