Gisteravond draait Ali haar stoel, om te kunnen genieten van het uitzicht vanuit de camper.
En het moet gezegd, het is een plaatje. Jammer voor onze ‘driftkikker’ die plotseling besluit om zijn camper te verkassen. Driftig heen en weer hollend haalt hij de vele ondersteuningen onder zijn camper vandaan en schiet naar een andere plek. Zijn vrouw moet de stroomkabel van hem ophalen. Terwijl de Formule 1 race gaat starten, die zou en moest hij perse kijken, staat hij nog driftig met zijn schoteltje te prutsen, omdat hij op zijn nieuwe plek geen ontvangst blijkt te hebben.
Vandaag laveren wij al slingerend tussen de gaten en kuilen door richting Arcen in Limburg, een rit van ruim 4 uur. De gaten in de overwegend 4 baans wegen, die hoogstwaarschijnlijk zijn ontstaan door opvriezen, zijn soms erg diep, wat luide klappen tot gevolg heeft.
In Metz ziet Ali nog kans deze prachtige kerk vast te leggen. Het gebouw staat heel vreemd gesitueerd op een kruising van wegen, kennelijk om de Internationale chauffeurs nog even een moment van bezinning te bezorgen. Het is namelijk een populaire weg voor het Internationale verkeer. Polen, Litouwen, Bosnië-Hercegovina, Italianen, Hongaren, Roemenen et cetera, et cetera, alle chauffeurs maken graag gebruik van deze route. Vanuit ruwweg Nancy in Frankrijk rijden we vandaag via Luxemburg, België en Nederland.
In Luxemburg wordt er getankt voor vooroorlogse prijzen. 1.07 euro, terwijl we in Spanje, Frankrijk en Nederland tussen 1,25 en 1.38 euro voor een liter mogen betalen.
In België ontdekken we een vreemd fenomeen, want op een afstand van 10 kilometer komen we 12 vrachtwagens van de Aldi tegen.
Op een gegeven moment zijn het er tegelijkertijd 4 stuks, eentje rijdt voor ons terwijl links en rechts enkele op de parkeerplaats staan. We vermoeden dat er in Luik een distributie centrum is. In Luik ontstaat een verbale ‘Catfight’ tussen twee dames. De ene wil mij, kost wat kost, rechtsaf laten slaan om zo dwars door Luik te rijden, terwijl de ander bij hoog en bij laag mij sommeert de weg waar we op rijden niet te verlaten. Iedere keer als de ene haar mond open doet, wordt diegene onmiddellijk de mond gesnoerd door de ander. “Niks ervan, hier blijven rijden” is steevast het commando.
Glad to be back home.
