Eindelijk Struga en dan bedoel ik niet alleen de lange rijtijd, maar zeker ook de slechte wegen en het, ondanks de allernieuwste TomTom en Sygic kaarten, bijna onvindbare camping.
Het bleek onmogelijk nog 1 of meer dagen bij Dimitri op de camping te blijven. De toiletten waren al niet meer bruikbaar en hij was nieuwe aan het maken, maar nu het water ook nog eens wordt afgesloten, is de situatie onhoudbaar. Dus onderweg naar Struga, omdat er eerder op de route naar Dubrovnik geen enkele camping te vinden is.
Maar de weg naar de hel is bestrooid met Oleander, want 1 ding kan zeker gezegd, Griekenland is mooi en de wegen goed. Allen geld pinnen is even een ander chapiter. We stoppen in het stadje Chalkidona, om bij een bank aan de balie te horen “No money in the bank, not outside not inside” en daar kun je het dan mee doen. In Edessa hebben we meer geluk, al moeten we daar wel een berg voor beklimmen. Nu blijkt Edessa een alleraardigst stadje te zijn en zoals een vriendelijk ondernemer het formuleert, “World Famous for his waterfalls”. Nu we geld hebben willen we ook nog even diesel innemen, omdat er, naar het schijnt, weinig tankstations zijn in Macedonië en Albanië. Na 10 minuten bij een pomp te hebben gestaan en er nog geen teken van leven is (siësta?) gaan we de grens over. Tenminste als het douanekantoor aan personeel kan komen. Bij het loket staat een meneer kennelijk al een tijdje te wachten. Als wij met de camper aansluiten kijkt hij al een beetje meewarig onze kant op. “This is Custums, but no personel”. Wij rijden maar door naar de politie, want wij hebben niks aan te geven.
Nog even over Griekenland, het doet triest aan om al die gesloten bedrijven te zien. Het verval slaat hard toe daar in Greece. Ook de prijzen in de supermarkten moeten bijna onmogelijk te betalen zijn voor de doorsnee Griek. Ik hoorde verhalen dat de prijzen tussen de 3 tot 5 maal over de kop zijn gegaan, de afgelopen jaren.
Ik denk dat Ali wel 100 van dit soort in verval geraakte gebouwen had kunnen maken, het blijft een triest gezicht.
We treffen hier in Struga onze vrienden, Jikke en Mink, waarmee we eigenlijk in de buurt van Dubrovnik hebben afgesproken, maar doordat wij niet langer in Neo Moudania kunnen blijven, liggen wij voor op ‘ons’ schema. Dan even ons uitzicht in Struga, het lijkt niet gek zo op een prachtig meer uit te kijken. Ik zeg het wordt laat, zeker als Nederland vanavond van Spanje wint en dan worden het hier 2 nachten.
