Na de stress van het doen van de was en tussendoor "even" boodschappen halen even tot rust komen? Die stress van de was komt doordat we net een paar seconden te laat zijn voor de droger. Nu is er wel een andere droger, maarrrr, daar doen de Duitsers hun hondenmanden is en ik kan je verzekeren, dat stinkt. De mevrouw, die net voor ons aan is, weet jammer genoeg niet hoe alles werkt en luistert niet naar onze uitleg. Met als gevolg dat ze voor 1 x drogen 3 x 3€ verspeelt. Maar Ali is niet voor één gat te vangen en reinigt de andere droger eerst compleet, van binnen en van buiten en slaat ook de filters niet over. Tot mijn verbazing wordt het hele filtersysteem verwijderd. Als ik niet beter zou weten is ze een wasmachine monteur. Het ene na het andere onderdeel komt uit de droger en gereinigd, zo te zien is dat in maanden niet gebeurd. Nu nog alleen even een "Wertmarke" halen bij de receptie, want deze droger wil geen euro's.
Maar denk niet dat de rust nu is weergekeerd. Ali overlegt met Christoph over de voorste plek en daar mogen we eventueel staan tot oktober, want Biene en Klaus zijn tot dan onderweg naar Frankrijk, meldt Christoph. Vandaar de uitdragerij naast de camper, want de hele toestand moet, nou ja willen we verhuizen. We hebben nu een prachtig vrij uitzicht....... en..
vooraan. Dat lintje en de pilon is de grens, daarvoor mogen de kanoërs/fietsers hun tentje opslaan...
De komende weken is dit dan ook ons uitzicht.... (De volgende foto's zijn wat gerasterd, want ze zijn uit de camper genomen en daar zit zonwering voor). Maar ik wil jullie het verhaal niet onthouden.
We staan nog niet 10 minuten, als er een personenauto naast ons stopt. Ik heb ze al heen zien rijden, met allebeide een sigaret in de mond. Terwijl mevrouw nog even snel een blikje bier naar binnen slingert, steekt meneer nog maar een sigaret op en begint allerlei zooi uit de auto te gooien.. ook mevrouw steekt nog eentje op en komt naar buiten.
Allebeide, met een sigaret in de mond wordt er met een tentje heen en weer gezeuld. Daar gaat ons uitzicht. Ik plas bijna in mijn broek van het lachen, want het is komisch om te zien hoe een compleet bed het kleine tentje in wordt gezeuld en dat steeds met een nieuwe sigaret in de mond.
Al met al valt het achteraf reuze mee met ons uitzicht en kan het grote genieten beginnen.
Even later zitten ze tevreden van de rustige Weser en de heerlijke zon te genieten. Ik moet onwillekeurig denken aan mijn oudere broer Jefke, toen hij met een klein bootje aan het genieten was op het Sneekermeer. Zijn uitspraak is mij altijd bij gebleven.
"Het maakt mij niet uit dat ik een klein bootje heb, ook voor mij schijnt de zon."
