Een klein ritje van nog geen 75 kilometertjes ligt er voor de wielen. We doen het vanmorgen dan ook rustig aan en ontbijten in alle kalmte. Vannacht is het nog hevig tekeer gegaan, voor wat betreft het weer, ik zeg het er maar even bij. Precies 9 uur trekken we aan onze stut. (Dit schijnt een uitspraak te zijn.) Gelijk, we rijden nog in Bad Salzuflen, als weg werkzaamheden ons pad kruisen. Een verkeerslicht versmalt het toch al krappe straatje in tweeën. Wat ik over het hoofd zie, is een half in de bosjes verscholen waarschuwingsbord. Maar de andere kant rijdt al en een "klap" is het gevolg, te krap stuur ik richting de bosschage en daar staat, inderdaad, het bord. Maar de schade is niet te vinden, dus "Luck is on my side."
Maar krap blijft het en ja, het regent, waardoor plotseling ook de ramen beslagen raken en het uitzicht nog minder wordt als dat het al was. Maar ik klaag niet, want we zijn onderweg en dat kunnen veel mensen ons niet nazeggen, of is deze opmerking te pijnlijk? Het relativeert wel mijn opkomend chagrijn, dus vind ik dat het mag, egoïstisch als ik ben.
Och, vergeet ik helemaal onze overbuurman in Bad Salzuflen, die nog liever vandaag dan morgen de "Vrijstaat Bayern" uitroept. Nu zijn die Zuid Duitsers toch al een apart slag volk, waarbij hun eigen taaltje zeker niet ontbreekt. Nu hoor ik bijna een aantal Groningers denken: "Het lijken wel Friezen" Dat zou kunnen kloppen, alleen zijn Friezen niet zo eigenwijs!!!!!
Toch heeft regen ook wel weer een goede uitwerking op de natuur, want het was hier in Duitsland ook wel heel erg droog en dat is op sommige plekken te zien. Als de regen op de gortdroge grond terecht komt, verdampt dat bijna onmiddellijk, met als gevolg dat er dampen omhoog stijgen.
Deze vrachtwagen hebben we een groot deel van de route in beeld en inhalen is geen optie, want het uitzicht blijft beperkt. Op stukjes met een dubbele rijbaan gaan de achter ons rijdende auto's als een speer aan ons voorbij en dan is de 1000 meter dubbele baan alweer voorbij, ik leg mij hierbij neer.
Oke, aangekomen worden we van Harte welkom geheten: "Keine Hollander, Keine Hollander, wordt er geroepen vanuit de receptie als we uitstappen. De receptie is naar voren verhuisd en Wilfried ziet ons uitstappen, vandaar. We krijgen een plekje aan de Weser. We vinden een vrije plek op 6, alleen lukt het niet om op de "blokjes" te rijden, het andere wiel draait door in het rulle grind. Als we bijna klaar "en te plak" staan, komt 3 vrij...... dus verhuizen we het hele circus en staan nu weer op onze "eigen plek."
Mijn bijrijder vindt het noodzakelijk om deze niet al te charmante foto van mij de nemen. Ik sta hier, met een portofoon, contact te maken met Duitse collega zendamateurs. Sinds juni zijn er allemaal veranderingen ingegaan voor de verschillende licentie houders in Duitsland en haar bezoekers. Ik moet ook een toevoeging, voorafgaande aan mijn roepnaam gebruiken. Dat is nu DO/PD0FEW, voluit Delta Oscar stroke Papa Delta zero Foxtrot Echo Whisky. Deze info krijg ik van de collega's. Helaas mag ik alleen andere banden gebruiken dan in Nederland. Tja... lastig.
Morgen meer... Oh ja, de zon schijnt weer....
