Als ik om 7 uur opsta begint het, juist op dat moment, zachtjes te regenen en dat is iets waar we niet op zitten te wachten. Als we gisteren aankomen en de stroom willen aansluiten heb ik half Frankrijk aan mijn schoenen hangen en dat moet Ali bezuren want de drek zit over de hele vloer.... Ja, ik hoor het jullie al zeggen: "ruim het dan zelf op!", maar dan kennen jullie mijn ega slecht. Dat soort dingen wil ze zelf doen, "anders gebeurt het toch niet goed", is haar stelregel. Jullie begrijpen ook wel dat ik mij daaraan graag onderdanig maak. We deponeren nog even een envelop met €5,= voor de stroom in de brievenbus van de Wijnboer, ik leeg nog even het toilet en we kunnen weg.
Wat een totale andere beleving is dat. Kijk, ik vind het prima dat "alle" Fransen naar hun werk willen, maar kan dat dan niet een uurtje later, zodat ik rustig op de Peage kan komen? In het donker, met regen en links en rechts inhalende Franzosische workaholics... het moet weer even wennen, na die rust in het weekeinde.
Want wie zit er op te wachten dat ons "Busje" (zo noemde iemand laatst onze camper) er zo uit komt te zien, dan wil je wel voorzichtigheid betrachten, nietwaar?
Die Fransen zijn bijzondere "grapjurken" om maar eens een uitspraak van Ali haar Pa aan te halen. Langs de weg staan grote matrix borden met daarop de "Prix de Caburant" bij de eerstvolgende tankstations. Je kunt dan op voorhand een bepaald merk uitzoeken en de bijbehorende prijs. Bij de Shell staat € 2,03 per liter en dat is niet gek. Dus rijden we nog een aantal kilometers verder en tanken bij de "vertrouwde" Shell. Op het moment dat ik de tankslang uit de houder pak, springt de prijs naar € 2,12..... Katsjing, zo doe je dat!
400 km verder, want jullie weten het, als dochter van een monteur, is Ali heel duidelijk: "je mag een dieseltank NOOIT leegrijden". Hoewel de camper 600 km op een tank kan rijden, is het na zo'n 400 km tanken. We belanden bij Total Energy en niet een kleintje ook. Ik sluit aan achter een personenauto, die bijna klaar is. Nu zit de tankdop van mij links, maar deze tank is rechts van mij. U raadt het al...... de slang is te kort.
Maar gelukkig rijdt er net een blauw busje aan de andere kant van de tank weg, dus snel achteruit en.....daar hangt een rode lap om de dieselslang. Ik zie het blauwe busje een rijtje verderop staan. Dus snel weer achteruit en aansluiten. Als ik achter het busje sta, zakt mij de moed in de schoenen. De Franse man staat met 2 handen in de zakken op het display te turen en komt ogenschijnlijk geen stap dichter bij het tanken. Ik combineer onmiddellijk zijn uiterlijk met zijn hersen capaciteit, want bij mij gaat het stressniveau ook langzaam stijgen. Nadat hij is uitgestudeerd, of hoe noem je het als iemand iets voor het eerst uit elkaar haalt en daar naar alle onderdelen zit te kijken?
Ik moet onwillekeurig aan die Duitser denken, die gisteren bij een tankstation ontdekt en roept "Verdammte Scheisse Ich soll mit einer Karte zahlen" en kwaad de slang, met een knal, weer terug gooit. Kijk, ik heb een betaalmeester die dit soort zaken voor mij opknapt, hij kennelijk niet.
Maar het lukt en wij kunnen daarna ook onze tank weer vullen met € 2,08 de liter diesel.
In het Spaanse deel van de Pyreneeën is het met de wind al niet veel beter, maar het weer begint wel zienderogen op te knappen en wordt het zelf lekker warm in de camper.
Als je dit ziet kun je er wel vanuit gaan dat je in Spanje bent en resten ons nog maar een paar honderd kilometers naar de Costa Brava.
Hoewel het bovenaan op de camping, het is een zogenaamde terrassen camping, lastig draaien is, gokken we toch op een plekje boven en rijden door. Geloof het of niet, op exact dezelfde plek, als vorig jaar is nog een plekje vrij. Met eigen stroom en eigen kraan, zoals Ali het het liefste heeft.
Het grote genieten kan beginnen.
