Camping Gavin, vlak bij Biescas, middenin de Pyreneeën, maar daarover straks meer.
Lekker vroeg op pad vandaag, omdat het een ritje van bijna 500 kilometer is. Het laatste stuk gaat door de Pyreneeën en dan weet je maar nooit wat je tegenkomt. Op de camping in Valencia is het nog even krap, omdat een enorme Concorde gisteravond de weg dreigde af te sluiten. Maar met wat overredingskracht rijdt meneer de camper, in de vorm van een grote MAN vrachtwagen, nog een stukje in de boompjes. Dus kunnen we er vanochtend gewoon langs, zonder zelf in de bomen terecht te komen.
Vroeg, omdat we ook dwars door Valencia moeten en dan kun je maar beter vroeg op de zondagochtend zijn. Zie hierboven het resultaat. Het verkeersplein in het centrum van Valencia, leeg!! Dat ziet er doordeweeks wel anders uit.
De vissers nemen het er vandaag ook van en proberen op de vroege ochtend een visje te verschalken.
Dan duiken we de Pyreneeën in, waarvan de eerste kilometers onder grond gaan.
Uit de tunnels komend zien we in de verte al de eerste sneeuw. “Zo, daar moeten we nog doorheen, we hebben toch wel de sneeuwkettingen mee?”, zeg ik zo nonchalant mogelijk, wetende dat Hoofd-inpak ze thuis heeft gelaten. Ik weet niet of er een causaal verband is, maar het zweet begint haar uit te breken en ze krijgt een erg rood hoofd. “Je moet ophouden mij zo te plagen, je weet dat de kettingen niet mee zijn!” Tja, “was sich liebt das neckt sich” of “Meisjes plagen, kusjes vragen”.
Langzaam naderen we de toppen van de indrukwekkende bergtoppen en moet de camper, zo nu en dan, even in de derde versnelling om de bult op te komen.
Ik voorspel dat de komende dagen de auto’s in Nederland bedekt zullen worden in een oranje/wit laagje. Sahara zand teistert ook ons, want als het boven in de bergen gaat regenen blijft er een laag zand op de ruit achter.
Als we gaan tanken, komt onmiddellijk een behulpzame Spanjaard de voorkant van de auto onder handen nemen en het zand verwijderen. Wat wel opvalt is het aantal liters, dat we tanken. Normaal neemt het voertuig 1 liter per 10 kilometer. Dus met de dagteller op 420 km, gaat er normaal 42 liter in de tank. Wat een verbazing als de diesel-teller pas bij 48 liter stopt. Ik denk zelf aan een nieuw verdienmodel van dit tankstation.
Gavin, een prachtig mooi bergdorpje, dat in het dal van deze enorme bergen ligt. Zowel TomTom als Sygic, twee navigatie programma’s, hebben in het dorp nog even moeite de camping te vinden. Lang leve de enorme borden, die ons de goede weg wijzen!
Toch nog even de complimenten aan het adres van mijn fotografe, het zijn weer magnifieke plaatjes.
