Gisteravond krijgt ons uitzicht een feeëriek karakter, wat nog eens versterkt wordt als de lichten van de brug aan gaan.
Vanmorgen word ik al vroeg gewekt door een samenspel van kwakende kikkers, hoewel ik wel het idee heb dat de dirigent, van het orkest, zich deze ochtend heeft verslapen. Als het ontbijt en de koffie genuttigd is, spoeden wij ons naar het stadscentrum van Aire-s/l Adour, want om 12 uur gaan de winkels dicht en dat wil Hoofd-kleding zichzelf niet aandoen.
Onder normale omstandigheden rij je om dit soort stadjes heen en niet alleen omdat de straatjes erg krap zijn. Maar nu zijn we op een gemeente camping neergestreken, waarvan het meisje dat ons welkom heet, in haar beste Engels zegt dat de camping “Kwie-jet” is. We geloven haar op haar woord.
Vlak naast de camping staat de Arena Maurice Lauche, waar nog steeds stierengevechten worden gehouden. Op 17 juni, vorig jaar, kwam nog een stierenvechter om het leven. Hij struikelde over zijn mantel en werd door een stier geraakt in zijn longen en lever. Diezelfde avond overleed hij aan de verwondingen.
Om nu te zeggen dat daar geen kruid tegen gewassen is, is misschien wat flauw, maar ik ben dan ook geen voorstander van dit soort gruwelijke voorstellingen. Dit kruid, pal naast de Kathedraal Jean-Paul Baptiste (voor niet katholieken, Johannes de Doper), zou misschien nog kunnen helpen.
Deze kathedraal markeert een etappe van de pelgrimsroute van Puy-en-Velay naar Saint-Jacques-de-Compostella. Op de kaart zijn de verschillende kerken te zien die een onderdeel vormen van de pelgrimstochten.
Je komt deze pelgrims dan ook in alle soorten en maten in het stadje tegen.
Bij de plaatselijke VVV zijn ze “creatief met klei” bezig geweest, maar dan wel de gebakken versie in de vorm van bloempotten. Hoewel dit een beroemd fietsgebied is, hebben ze hier geen kaarten van fietsroutes.
In deze immens grote markthal is zegge en schrijve één kraampje open (midden op de foto). Waar ook nog eens niets te doen is, dus staat de verkoopster haar telefoon maar te raadplegen op nieuwe berichten.
Nee, dan deze typisch Frans uitziende kruidenier, die geduldig doch soeverein “zit” te wachten tot deze dame haar geld heeft uitgeteld voor de twee uien die ze heeft gekocht.
Morgen Koningsdag vanuit Groningen…….
