Gisteravond lossen we een aan elkaar gedane belofte in. We gaan gedurende ons verblijf hier minstens eenmaal eten in het “restaurant” van de camping. Ons hadden al berichten bereikt dat het een “Engelse” bedoening zou zijn, maar toch!
Het uitzicht vergoedt veel en is recht tegenover onze camper.
Van de gehele kaart hebben we de “vegetarische” keuze tussen een pizza Margarita en een pizza Margarita. Dus kiezen we allebei voor een pizza Margarita! Drankje erbij, klaar!
Het gezelschap om ons heen bestaat uit enkel luidruchtige Engelsen die, niemand uitgezonderd, de piep’n allemaal aardig vol hebben. Zelfs een jongeman, met het syndroom van Down en die vlak voor ons zit, ziet nog net kans zijn 1 1/2 “Paint of Beer” te legen. Om niet te zeggen dat ie zo zat is als een….. Wij werken het “voer” naar binnen en betalen.
Want om nu te zeggen dat het “ons” publiek is, euh, niet echt.
Het egeltje dat we op de heenweg, in het zwembad, tegenkwamen, had een teken voor ons moeten zijn.
Maar zoals ook wij weer snel terug naar onze camper “rennen” zien we hem, of haar, op onze terugweg in het groen wegvluchten.
Sommige dingen moet je bij één ervaring laten.
Om even over negenen staan we op de stoep bij de Lidl in Albir om inkopen te doen. Nou ja, euh, mijn witbier moet aangevuld, want dat kun je in het binnenland van Spanje niet krijgen en datzelfde geldt ook voor de vleesvervangers. Het gaat als een speer. De weg naar, en terug natuurlijk, is de laatste weken een “zegening”. Als we langs de vele sinaasappelvelden fietsen, worden we overstelpt met de meest heerlijke geuren. De sinaasappelbloesem staat volop in bloei en dat geeft een fantastische geur af. Als de hemel zo zou ruiken, dan doe ik het ervoor. Woensdag, marktdag. Dus moet de blaar onder mijn linkervoet het nog één keer ontgelden, maar Hoofd-kleding zal en moet nog een paar korte bamboe sokjes kopen, want dat zit zo lekker.
Vandaag is het op de boulevard bij TorreLevante “la última vez aquí” (de laatste keer hier”), maar dat geldt eigenlijk voor alles vandaag hier in Benidorm.
Vandaag lukt het mij voor het eerst “de complete ploeg” Balletje, Balletje op de kiek te krijgen. Ja, ook die meneer in het paarse T-shirt hoort bij deze ene bende, waarvan er 4 in Benidorm actief zijn. Hij lijkt een gokje te wagen, maar dat hoort bij het hele spel!
Hoe “indecent” de Engelsen ook gekleed gaan, deze Spaanse mevrouw houdt de eer hoog in haar prachtige zwarte jurk, werkelijk een plaatje om te zien.
Teus en Anny komen nog langs om afscheid te nemen en dat stellen wij zeer op prijs. Temeer Anny de laatste dagen niet helemaal lekker is. Ook Ria en Piet komen, na hun afspraak, nog langs om Sangria te drinken. Dat wordt voor Hoofd-opruim iets teveel. Ze is bang dat ze aan het eind van de middag de hele wereld voor een doedelzak aanziet en van opruimen niks meer komt, dus slaan we dat verzoek vriendelijk af.
Afscheid van Paul en Rafa, de bediening bij Restaurant TorreLevante “Gracias por el buen servicio” (bedankt voor de goede service) en “Hasta el próximo año” (tot volgend jaar).
Binnen de kortste keren heeft Hoofd-inpak de zaakjes weer in de camper en om 4 uur kunnen we, in de zon, nog een wijntje drinken, een douche nemen en het avondeten voorbereiden.
Morgen naar Valencia.
