vrijdag 17 januari 2020

Pont a Mousson

Kwart over zes zijn we klaar wakker, terwijl de wekker "pas" om half zeven is gezet. Ik vraag me af of dit te maken heeft met ons beider leeftijd, want "oude mensen" worden steeds vroeger wakker. Of is het zo dat, zelfs op deze leeftijd, het "schoolreisje gevoel"ons nog steeds parten speelt? Ach, wat maakt het uit. Gisteren heeft Hoofd inpak een immense prestatie geleverd, door de camper in één avond compleet in te pakken. Rond elf uur kun je haar dan ook bijeen vegen, niet meer in staat om ook nog maar iets zinnigs uit te brengen. De reden van dit huzarenstukje is, omdat de camper een dag later van de APK keuring is teruggekomen.
Kort en goed, om kwart voor acht wordt de motor gestart en gaat het "los".

De wereld lijkt werkelijk in brand te staan, als de opkomende zon boven de horizon uitpiept. Voor Hoofd-fotografie is het weer even oefenen, want de eerste twee shots zijn hevig bewogen. Tot vlak voor Maastricht blijft het droog, maar dan dienen de eerste regendruppels zich aan. Eerst aarzelend, maar dan komt het met bakken uit de hemel.

Liege (Luik) laten we links liggen, hoewel we de drukte die zo'n grote stad met zich meebrengt zeker merken.
We proberen nog in België te tanken, want in Frankrijk is het een stuk duurder. Op de navigatie van Hoofd-route wordt een tankstation op 23 km voor de Franse grens aangegeven, maar helaas, die ligt aan de andere kant van de vangrail. Dus duiken we Frankrijk in, zonder te tanken.
Ik moet er weer even aan wennen. Sommige Fransozen zijn "hufterige" autobestuurders. Inhalen en vlak voor je neus remmen, want men wil nog wel even de afslag halen. Let wel, wij rijden een constante snelheid van 90km/u. Oh ja, richting aangeven is ook niet nodig, want men weet toch al wel waar men naartoe gaat! Maar je gaat eraan wennen. Na een kleine 100 km Frankrijk, zijn we weer helemaal b(l)ij.

Mijn oplettende fotografe ontdekt dit tafereel van ijsberen en iglo's. Jammer dat de knipperende blauwe verlichting een beetje in het niet valt.

Even over vieren draaien we de camperplek van Pont a Mousson op en kunnen we ons eigen plekje innemen.

  Onmiddellijk komt onze huiszwaan ons begroeten en dat geeft een oprecht "thuisgevoel".

Nog even een blik op de "Pont" maakt het plaatje helemaal perfect.

De stroom gaat erop en de schotel wordt ingeschakeld. Om een lang verhaal kort te houden. Hoofd-installatie redt mij met een paar zinnige opmerkingen, want alles is in de war, tot aan een E09 melding toe.

Maar het werkt weer!