Gavà, Barcelona 3

Het is nog frisjes om de toet als we naar de bus lopen om naar Barcelona te rijden, maar we zijn dan ook vroeg. De "knibbels" zitten nog een beetje in de protest modes en laten blijken, dat de dag van gisteren toch nog een zware wissel op de spieren heeft getrokken. In de bus is het nog opvallend rustig en ook in Barcelona heerst nog een serene stilte voor de storm. In El Corte Ingles kan ik nog net een tafeltje aan het raam scoren. We bellen even met de jongste kleinzoon om hem te feliciteren met zijn 9e verjaardag. Met veel enthousiasme vertelt hij ons, dat zijn belangrijkste buit uit maar liefst 2 zakken snoep bestaat. Tenminste, hij meldt dat als eerste.

Nog even werpen we een blik in de Mercat La Boqueria.
Wat altijd weer een fascinerende indruk maakt op de manier waarmee de te koop aangeboden waren zijn uitgesteld. De uitbaters klagen echter steen en been, omdat de meeste toeristen wel een bezoek aan de markt brengen, maar bijna niets kopen.

We nemen nog even een kijkje in de haven, waar we onze benen even rust gunnen.
Deze golven markeren de promenade langs de jachthaven. Over het ontwerp is goed nagedacht, maar valt wel onder de categorie "net niet lang genoeg". De architect wou de duiven verhinderen bovenop het ontwerp te gaan zitten en....

plaatst scherpe punten op het kunstwerk. Maar duiven zijn niet gek en nemen een verdieping lager plaats. Zo kun je, als duif, ook nog kiezen of je uit de wind en in de zon wil zitten. Met dank aan de ontwerper.

Ik ontdek een "nieuw" gebouw aan de overkant.... totdat Hoofd-rondleiding mij vertelt dat het een inpakte boot is.

Wie herkent deze club nog. Het helpt misschien als je de tekst even leest.

De hoogste tijd, vindt Hoofd-kledinginkoop, om de "leuke" straatjes op te zoeken.

Ik denk erover om de fiets te nemen. Er staan in ieder geval genoeg, maar dan ontdek ik dat er niemand achterop kan.

Kijk, dit zijn "leuke" winkeltjes in "leuke" straatjes. Echt waar een enorme winkel met enkel en alleen badeendjes. U leest het goed, Bad-Eendjes in alle soorten en maten.

Gelukkig zijn er in en rondom het centrum van Barcelona voldoende Desigual winkels, met als bijkomend voordeel dat ze terug zijn in de jaren 60. Werkelijk, we zien ze hangen, "Wiede Piepen", wat overigens tegenwoordig "Flair" heet. Heel gek, maar Hoofd-kleding voelt zich onmiddellijk thuis. Een uitbreiding van de garderobe kan dan ook niet uitblijven. "Nieuwe kleding met een oude tas, dat geeft geen pas", dus wordt ook maar even een bezoek aan "Mi Sa Ko" gebracht, waar een nieuwe damestas wordt gescoord.

Op het plein, Placa de la Seu, voor de Kathedraal, wordt de Sardanes gedanst. Ik word ook uitgenodigd, door een geheel in bloemen gehulde dame, om een dansje te maken, maar mijn knieën beginnen onmiddellijk te protesteren. U kunt zich de teleurstelling van de jonge dame wel voorstellen natuurlijk.

Deze gitaristen begeleiden de dansers met schitterende Spaanse gitaarmuziek.

Het bezoek aan de La Seu Kathedraal laten we voor vandaag wat het is, want de rij (links) is ons iets te lang.

Bij het wachten op de bus, ontdekt Hoofd-fotografie aan de overkant van de straat, een extra "verdienmodel" en wel een heel comfortabele.

Barcelona stelde ons, ook dit jaar, wederom niet teleur en het was weer genieten van deze prachtige stad.