Om het uur raadplegen we de diverse Franse Meteo-stations, wat niet altijd even gemakkelijk is, omdat ze werken met departementen en regio's. Die namen staan niet allemaal op de kaart, dus is het soms een beetje gokken op welk gebied het weerbericht betrekking heeft. Maar we raken er al aardig in thuis. Wel krijgen we foto's binnen, die de situaties goed in beeld brengen.
Gisteren waren de de Tolpoorten op de A9, die leiden naar de AP7 in Spanje, nog gesloten. Van onze nieuwe Nederlandse buren horen we het horror verhaal van hun belevenissen. Ze zijn weer onderweg naar het Noorden en probeerden de pas over te steken. Gestrande auto's, hijskranen die over de weg zijn gevallen leverden hun een 5 uur rijden in de file op. Ondanks de vele wegomleggingen, kwamen ze steeds weer in de file terecht.
Ons verhaal is een beetje zoals het dragen van een zonnebril terwijl de zon maar niet gaat schijnen. Totdat je het apparaat thuis laat en je knipperend met je ogen tegen de zon in moet kijken. De goden verzoeken, luidt het spreekwoord. Dit jaar hebben we namelijk voor het eerst niet de sneeuwkettingen mee. Die zijn te zwaar en al 7 jaar niet gebruikt, aldus Hoofd-inpakken.
Dit soort situaties kun je dus tegenkomen als je het toch waagt om de Pyreneeën over te steken.
Maar het kan nog erger! Had ik het gisteren over onze Duitse buren met hun caravan, vanmorgen spreek ik hem. Ze rijden een paar keer met hun prachtige BMW heen en weer, waarvan ik denk dat ze de weg gaan verkennen. Maar de werkelijkheid is verschrikkelijk.
Gisteren zijn ze inkopen gaan doen in het stadje. Als ze terug bij hun auto komen, is de achteruit ingeslagen. Diverse tassen zijn uit hun auto ontvreemd, waaronder alle medicijnen van mevrouw. Vanmorgen hebben ze eerst geprobeerd er een nieuwe ruit in te laten zetten, maar daar moesten ze een week op wachten, dus laten ze dat in Spanje doen. Nu zijn ze onderweg naar de apotheek, om de verschillende benodigde medicijnen aan te schaffen.
Morgen gaan ook wij de sprong wagen, want de voorspellingen zijn ons gunstig gezind.
Gisteren waren de de Tolpoorten op de A9, die leiden naar de AP7 in Spanje, nog gesloten. Van onze nieuwe Nederlandse buren horen we het horror verhaal van hun belevenissen. Ze zijn weer onderweg naar het Noorden en probeerden de pas over te steken. Gestrande auto's, hijskranen die over de weg zijn gevallen leverden hun een 5 uur rijden in de file op. Ondanks de vele wegomleggingen, kwamen ze steeds weer in de file terecht.
Ons verhaal is een beetje zoals het dragen van een zonnebril terwijl de zon maar niet gaat schijnen. Totdat je het apparaat thuis laat en je knipperend met je ogen tegen de zon in moet kijken. De goden verzoeken, luidt het spreekwoord. Dit jaar hebben we namelijk voor het eerst niet de sneeuwkettingen mee. Die zijn te zwaar en al 7 jaar niet gebruikt, aldus Hoofd-inpakken.
Dit soort situaties kun je dus tegenkomen als je het toch waagt om de Pyreneeën over te steken.
Maar het kan nog erger! Had ik het gisteren over onze Duitse buren met hun caravan, vanmorgen spreek ik hem. Ze rijden een paar keer met hun prachtige BMW heen en weer, waarvan ik denk dat ze de weg gaan verkennen. Maar de werkelijkheid is verschrikkelijk.
Gisteren zijn ze inkopen gaan doen in het stadje. Als ze terug bij hun auto komen, is de achteruit ingeslagen. Diverse tassen zijn uit hun auto ontvreemd, waaronder alle medicijnen van mevrouw. Vanmorgen hebben ze eerst geprobeerd er een nieuwe ruit in te laten zetten, maar daar moesten ze een week op wachten, dus laten ze dat in Spanje doen. Nu zijn ze onderweg naar de apotheek, om de verschillende benodigde medicijnen aan te schaffen.
Morgen gaan ook wij de sprong wagen, want de voorspellingen zijn ons gunstig gezind.