Winterberg 2

Dat verhaal van het busje kent U denk ik wel? Het kwam niet! Om precies te zijn, op de heenweg kwam die wel, maar de terugreis werd een probleem. Of we moesten al binnen een uur weer terug, of we moesten wachten tot laat in de middag. Hoofd-verplaatsingen keurt de gehele rit dan ook maar af en blijven we bij de camper

We staan op een mooie plek, als je tenminste over het hek heen durft kijken. Maar ja, dat roept dan weer een angst op dat je naar beneden kan fli....ren, nietwaar?

De wind is een beetje gekalmeerd, waardoor de temperatuur ook weer aangenamer wordt.
De fietsen komen van de camper, dat wil zeggen, niet vanzelf natuurlijk. De route die Hoofd-fietsen heeft bedacht beslaat een kleine 10 kilometer.

Het eerste het beste dorp, dat we binnenrijden, ligt op 3,4 kilometer van de camperplek. Maar we bereiken dit met zo'n angstaanjagende snelheid, dat er door Hoofd-route wordt besloten dat dit ook direct het eindpunt betekent. Het gaat namelijk zo steil naar beneden, dat ondanks we beide constant in de remmen knijpen, we naar beneden stuiven met ruim 45 kilometer per uur. De conclusie luidt: "We moeten ook weer het stuk omhoog."

Bij het kerkje, waar een klein kerkhofje bij is, is ook de schoolbel opgebaard. De bel stamt uit 1923 en heeft van 1971 tot 1990 in het kapelletje gehangen. Kennelijk zijn ze op school in 1971 op een zoemer overstapt.

Het goed onderhouden herdenkingsgraf bevat de namen van de gesneuvelde dorpsgenoten in de eerste en tweede wereldoorlog. Achter hun namen staan ook functies vermeld, zoals "Gefreiter" of Obergefreiter, waarbij de eerste "soldaat" betekent en de tweede korporaal. Bij sommige namen staat geen rang, zodat ik denk dat dit "Sturmmann of Rottenfuher is geweest, maar dat zijn SS rangen.

Op de terugweg maken we nog even een idyllisch plaatje van onze camper (uiterst links).

Als we weer heerlijk zitten bij te komen, gaat de beheerder grasmaaien. Nu is dat niet het ergste, maar de camperplaats is verhard met losse stenen, die regelmatig in zijn messen terechtkomen. Met als resultaat dat er een hartverscheurend lawaai onderuit de maaimachine komt.
Morgen maar weer eens een nieuw plekje opzoeken.