Het gaat warm worden, we merken het aan alles. De drukte neemt toe en het plekje naast ons, wat steeds leeg bleef, is vannacht bezet door "wanbetalers". Die komen na 21.00 uur en vertrekken voor 09.00 uur. We hadden dit niet geweten als niet de vrouwelijke beheerder ons dit vanmorgen meldde. Schijnt heel veel voor te komen, "Aber ja, das sind auch arme Leute" merkt ze cynisch op. Tja, weer € 14,- verdient zullen we maar zeggen.
Ondertussen genieten wij van ons ontbijt in het zonnetje en bewonderen de rondzwermende roofvogels boven het grasland. Sommigen staan tijden lang te "bidden" om hun prooi te verschalken.
Later op de dag nemen we een kijkje bij de plaatselijke glasblazer. Een enorme verkoopzaal, waar ook allerlei prullaria te krijgen is, wat niks met glasblazen van doen heeft. Ik vind het maar niks, maar Hoofd-glasblaas, het zit tenslotte in de familie, geniet.
Ik neem nog even een kijkje bij de eigenlijke glasblazerij, waar een leerling steeds paniekerig en vragend naar de meneer rechts kijkt, die de samenstelling van glas aan een kinderschare aan het uitleggen is.
Steeds meer en vaker krijg ik het gevoel in een verkeerde tijd hier te zijn. Zoals hier de stoeltjes-liften, waar ik in gedachten, dik ingepakte en door hun skischoenen, moeilijk lopende figuren rond zie strompelen.
Maar ook hoog-zomer is het hier prachtig, als je maar een beetje vrij uitzicht hebt.
Oh hemeltje lief.... naast ons heeft zich een camper geïnstalleerd. Nu hoeft dat op zich geen ramp te zijn, maar mevrouw zit nu onder mijn openstaand raam te roken! Op het tafeltje staat zo'n druk-asbak, die ik nog ken uit de tijd van mijn moedertje. Ze blijven 3 nachten hoor ik nu... en het wordt warm weer en ze maken ruzie. Gezellie, zou mijn jongste broer wel zeggen!
Ondertussen genieten wij van ons ontbijt in het zonnetje en bewonderen de rondzwermende roofvogels boven het grasland. Sommigen staan tijden lang te "bidden" om hun prooi te verschalken.
Later op de dag nemen we een kijkje bij de plaatselijke glasblazer. Een enorme verkoopzaal, waar ook allerlei prullaria te krijgen is, wat niks met glasblazen van doen heeft. Ik vind het maar niks, maar Hoofd-glasblaas, het zit tenslotte in de familie, geniet.
Ik neem nog even een kijkje bij de eigenlijke glasblazerij, waar een leerling steeds paniekerig en vragend naar de meneer rechts kijkt, die de samenstelling van glas aan een kinderschare aan het uitleggen is.
Steeds meer en vaker krijg ik het gevoel in een verkeerde tijd hier te zijn. Zoals hier de stoeltjes-liften, waar ik in gedachten, dik ingepakte en door hun skischoenen, moeilijk lopende figuren rond zie strompelen.
Maar ook hoog-zomer is het hier prachtig, als je maar een beetje vrij uitzicht hebt.
Oh hemeltje lief.... naast ons heeft zich een camper geïnstalleerd. Nu hoeft dat op zich geen ramp te zijn, maar mevrouw zit nu onder mijn openstaand raam te roken! Op het tafeltje staat zo'n druk-asbak, die ik nog ken uit de tijd van mijn moedertje. Ze blijven 3 nachten hoor ik nu... en het wordt warm weer en ze maken ruzie. Gezellie, zou mijn jongste broer wel zeggen!