De laatste dagen hebben we het volgende ochtend ritueel. De stoelen en tafeltjes worden in de hoek, in het zonnetje gezet. Dan wordt het ontbijt klaargemaakt en op die plek geserveerd.
Met dit uitzicht en een heerlijk warm zonnetje is dat geen straf. Daarna is de koffie aan de beurt, die momenten wil je voor altijd in je geheugen prenten. Het zijn juist die momenten, die het camperen zo mooi maken. "Mijn balkon staat, om de paar dagen, op een andere plek". Zeker op de vroege ochtend is het nog heel rustig.
Als je dan ook nog gezelschap krijgt van een heel mooi vogeltje, is het geluk compleet. Ik maak dan ook, heel voorzichtig vanuit mijn schoot, deze foto. Zie hier het resultaat (zoekplaatje). Het perspectief vanuit mijn ogen is duidelijk anders dat vanuit mijn schoot.
Wat later op de dag komen mountainbikers met duizelingwekkende snelheid de berg af suizen, over een vast uitgezet parcours. Deze biker staat met bewondering te kijken. Ik mis de prachtige sprong die de afdaler maakt, jammerlijk.
Hoofd-inkopen gaat het dorp in om nieuwe zonnebrand te kopen, want het sproeigedeelte van die in ons eigen voorraad weigert dienst. De buurman riep al dat in het dorp "Nur Kneipen sind" (alleen kroegen) en daar maakt Hoofd-foto's een bewijs van. Hotels en kroegen, een campingstoel hebben ze niet "ins Dorf". De Lidl wordt ook nog even aangedaan om de voorraden aan te vullen.
Oh ja, de zonnebrand is ze vergeten.
Oh ja, de zonnebrand is ze vergeten.
