Aan de boorden van de Weser, zit ik nu deze blog te tikken. Het is/was een warme dag, zo rond de 30 graden.
Maar we hebben ons goed tegen de zon verschanst, hoewel we niet weten of dit "campinggedrag" wel is toegestaan op een camperplek. Tot overmaat, ik wil niet van een ramp spreken, heeft Hoofd-was ook nog een droogrek opgesteld, want de droger alhier heeft een paar dagen geleden de geest gegeven. "En dan hebben we geen keus", aldus de eerder genoemde was-dame.
Vanmorgen hebben we bij de Obi, een soort Hornbach, een nieuwe stoel aangeschaft, want die van mij was door z'n hoeven gegaan. En nee, het is niet mijn gewicht. Ikzelf denk dat Hoofd-inpak mijn stoel een paar keer verkeerd in de garage heeft gezet (eindredactie ja ja).
Ik wil nog even terugkomen op de blog van gisteren. Kuschel-camping was het woord dat gebruikt werd door de buurvrouw. Wel, gisteravond komt een vrachtwagen, omgebouwd naar camper, het terrein oprijden en parkeert zijn vehikel op bovenstaande wijze. Let even op zijn raam, wat nauwelijks nog open kan. Denk niet dat dit de enige plek is.....
...want elders is genoeg plaats. Op zijn achterkant staat trots "Dirty Sports"; ik denk liever "Dirty Camper". Gerechtigheid zegeviert ook hier, want na tijden vruchteloos zoeken van zijn satelliet schotel, moet hij wel verhuizen.
"Wat is dit toch een prachtige wereld", roepen we tegen elkaar als we samen genieten van ons panoramisch uitzicht tijdens het rijden in ons campertje.
De prachtig kronkelende weggetjes nodigen niet uit tot hard rijden, zelfs niet als een trein ons inhaalt.
We worden getrakteerd op de mooiste vakwerkhuizen, als we de kleine dorpjes passeren.
Als we de Weser voor het eerst oversteken ontwikkelt zich regelmatig een "Oh ja beleving", want we beginnen het ons allemaal weer te herinneren. Zeven jaar geleden waren we hier voor het eerst en dat heeft warme gevoelens achtergelaten.
