Op, of in, het voormalig paarden-dressuurstadion is nu een Wohnmobil park herrezen. De grootste aantrekkingskracht van deze camperplek, zeker voor Hoofd-Welness, is de sauna. Natuurlijk maken we vandaag gebruik van deze uitspanning.
Aan de aankomsthal mankeert weinig. Zeker in omvang moet dit enige indruk op de bezoeker maken.
Na het bronnen bad belanden we in de bovenstaande ruimte. Het water is hier rond de 38 graden en heeft een hoog zoutgehalte waardoor je blijft drijven. Als je jezelf, laat floaten, met je oren onder water, kun je van rustige pianomuziek genieten. Achter dit bad zie je een zogenaamde regendouche. Heerlijk warm en zout water klettert op gezette tijden op je schedel.
U, beste lezer, begrijpt natuurlijk wel ,dat ik hier gebruik maak van zogenaamde
"Stock" foto's. Temeer daar de gemiddelde leeftijd van de bezoekers aardig richting Methusalem loopt, waarbij bij sommige mannen "het magazijn langer is dan de loop", zoals een vriend het ooit noemde.
Het is vakantietijd, ook in Duitsland, dus is het druk. Ik merk dat, als we een plekje op een ligstoel vinden, we onmiddellijk weer vertrekken, omdat een Duitser luidkeels zijn opvoeding perikelen deelt met een paar toehoorders. We zoeken de "Ruheraum" (rustruimte) op. Een heel hoge ruimte met alleen zogenaamde harde materialen, zoals beton en hardhout. Alles klinkt hier dubbel versterkt, zelfs het knipperen van je oogleden. Even verderop ligt iemand een krant te lezen wat ongelooflijk irritant klinkt. Daarbij schraapt hij om de 40 seconden zijn keel, wat mij onmiddellijk doet denken aan mijn Tante Alie. Die 40 seconden klopt, want ik tel een aantal keer mee. Als hij even later koekjes gaat liggen eten wordt het zelfs zijn vriendin te gortig. Wij zoeken de "Schlafraum" (slaapruimte) op. Om kort te gaan, van slapen komt niks. Compleet met rolkoffer komen mensen af en aan en beginnen uit en/of in te ruimen.
Het is vakantietijd, ook in Duitsland, dus is het druk. Ik merk dat, als we een plekje op een ligstoel vinden, we onmiddellijk weer vertrekken, omdat een Duitser luidkeels zijn opvoeding perikelen deelt met een paar toehoorders. We zoeken de "Ruheraum" (rustruimte) op. Een heel hoge ruimte met alleen zogenaamde harde materialen, zoals beton en hardhout. Alles klinkt hier dubbel versterkt, zelfs het knipperen van je oogleden. Even verderop ligt iemand een krant te lezen wat ongelooflijk irritant klinkt. Daarbij schraapt hij om de 40 seconden zijn keel, wat mij onmiddellijk doet denken aan mijn Tante Alie. Die 40 seconden klopt, want ik tel een aantal keer mee. Als hij even later koekjes gaat liggen eten wordt het zelfs zijn vriendin te gortig. Wij zoeken de "Schlafraum" (slaapruimte) op. Om kort te gaan, van slapen komt niks. Compleet met rolkoffer komen mensen af en aan en beginnen uit en/of in te ruimen.
De zoete aardappelen puree en zoete kool met een heerlijk gegrilde zalm vergoedt veel.
