Hoofd-museumbezoek heeft in al haar wijsheid besloten dat we een bezoek aan Museu Nacional d’Art de Catalunya gaan maken. Niks mis mee, zou je zo op het eerste gezicht zeggen. Nou, daar kom ik tijdens de wandeling daar naartoe stilaan achter.
Des te dichter we het museum naderen, des te meer wordt duidelijk dat het geen kadootje gaat worden. Tenminste, de weg naar boven. Want het museum ligt hoog, heel hoog. De ene trap na de andere trap dienen we te overwinnen. Bekaf en met een jodelende knie kom ik boven.
Dit is het uitzicht, als je je rug naar het museum toekeert en de stad over kijkt.
Een aardige jonge dame vraagt ons vriendelijk of wij al 65 zijn. Kijk dat soort complimenten kun je niet vaak genoeg krijgen, zeker als je compleet afgepeigerd voor de balie staat. Ik bedank haar voor het compliment en we krijgen als beloning een groene sticker, wat “vrije toegang” betekent.
In het museum is een geweldige en imposante collectie van Catalaanse kunst te zien, die gemaakt is in de laatste 1000 jaar vanaf de Romaanse periode tot midden 20e eeuw.
Hier één van de topstukken uit de Romaanse periode uit de kerk Sant Climent in Taüll. Maar er is zoveel, dat het bijna onmogelijk is uit te zoeken wat ik laat zien.
Dit is een Altaarstuk, waarvan we niet weten uit welke kerk. (mocht dat interessant zijn)
Wat te denken van dit enorme werk, genaamd “The Battle of Tetouan” en het verbeeldt de Spaans-Marokaanse oorlog in 1859-1860.
Deze compilatie geeft een, nog steeds, klein idee van wat er allemaal te zien is. Kapot, maar tevreden en voldaan dalen we de vele trappen weer af, om de bus naar Tres Estrellas te nemen.