Rond half tien passeren we onze camping 3 Estrellas in Gava, want we moeten eerst weer een stukje richting Barcelona rijden om aan de overkant van de weg te kunnen komen.
We rijden de buien tegemoet en dat geeft een vervelend effect.
Want er ontstaan enorme rukwinden. Zelfs zo erg, dat ik op een gegeven moment het gevoel krijg de camper te verliezen. Het is alsof een onzichtbare hand de camper zo van de weg wil drukken.
Op deze wijze wordt het ritje van 250 kilometer een inspannende aangelegenheid en kan ik nauwelijks genieten van de rose in bloei staande amandelbomen.
Dan ontdekken we de eerste sinaasappelbomen, wat voor ons altijd weer het teken is dat we zuidelijk genoeg zitten voor het mooie weer.
Als we even verderop nogmaals een regenboog ontdekken, houden we ons hart vast, omdat dat wel weer eens een aankondiging van harde wind kan zijn.
Deze keer nemen we, op aanraden van Hoofd-route, een iets andere weg en vermijden zo de heel smalle straatjes in Benicassim. We volgen de afslag naar Costa Benicassim en stuiten zo op de Middellandse zee, waar de schuimkoppen op het water staan. Zo komen we vlak voor de camping Bonterra uit.
Pppfffft, we zijn opgelucht.
