Een traditie doorbreek je niet, vindt mijn reisleidster.
Al jarenlang, we hebben het hier over meer dan 30 jaar, vieren wij de jaarwisseling op Schiermonnikoog. Naar mijn idee raakt zo’n traditie een beetje “sleets” en ontstaat er de behoefte aan verandering. Dit laatste klinkt alsof Uw scribent een avontuurlijke geest bezit, maar de werkelijkheid is ontnuchterend. Uw toetsenbordtikker wordt een ietwat gezapige oude heer, die gesteld is op zijn rust en daar komen, naar zijn idee, geen drukte makende en veeleisende pubers in voor. Oké, voor een weekeinde lukt het allemaal nog wel, maar een hele week? Gelukkig beschikt mijn verzorgster over een goed ontwikkelde overredingskracht. Saai man! Ik hoor het enkele mensen al zeggen, “iedere keer weer naar hetzelfde eiland?”, “Dat heb je toch wel eens gezien?”
Natuurlijk, de traditionele wandeling, met de hele familie, naar de Berkenplas op 1 januari, blijft een “must” en dan hebben we de “verplichtingen ook wel gehad. ’s Morgens om 9 uur baantjes trekken in het zwembad, boodschappen doen, kopje koffie voor 80 cent en een borreltje bij v/d Werff en aansluitend een bezoek aan de sauna. Je zou eraan kunnen wennen, nietwaar?
Op de woensdag, 2 januari, ontstaat er in de ochtend op de Badweg een vreemdsoortige colonne van voertuigen met daaraan gekoppeld karren of hoge schotten. Klaarblijkelijk is er iets te doen op het strand. Nog ver voordat het journaille er gewag van maakt, zoemt het geruchten circuit over het eiland al rond. “Er zijn containers overboord geslagen!” Kijk, dat maakt de “jutters” wel wakker.
Wat blijkt, een van de grootste containerschepen, qua tonnage', heeft 270 containers verloren op de Noordzee. Door de Ebstroom krijgen eerst Ameland en Terschelling te maken met aanspoelende lading. Maar dat zal snel veranderen als de vloed weer komt opzetten.
De eilanders hebben er de handen en karren vol aan.
Deze kruk wordt het beeld van de dagen die zullen volgen.
Zelfs de al gejutte krukjes in de jeep van een eilander zijn niet meer veilig voor passanten en al snel is de jeep leeg. Want als je geen trofeekrukje hebt, heb je niet echt meegedaan.
Als Ineke van Gent, burgemeester van Schiermonnikoog, de hulp inroept van het leger om het breedste strand van Europa te helpen opruimen, is de beer los.
Als het openbaar vervoer, vanuit Groningen, ook nog eens gratis wordt en de overtocht naar het eiland voor een gereduceerde prijs kan worden gemaakt, wordt het anders zo stille eiland overstroomd door weldoeners die gaan helpen opruimen. Ook het journaille van de vele omroepen crossen met hun satelliet wagens kriskras over het eiland. Beteuterd staan ze, bij aankomst aan zee, te kijken als blijkt dat er van het strand helemaal niks meer over is, want het is hoogwater. Ze zullen en paar uur moeten wachten op laagwater. Eetcafés De Merlijn en de Norderstraun doen de eerste uren goede zaken.
Het is nu zondagochtend en voor de 3e dag op rij is mijn privé fotograaf onderweg om deze mooie plaatjes te maken.
Pech voor haar als ze, op dit moment, wordt overvallen door een hevige regenbui. Gelukkig voor haar is, vandaag nog, de Merlijn geopend en kan ze een beetje opdrogen en de foto's versturen.
