Vannacht regent het zo hard, dat we denken dat het hagel is. We kunnen ons nog lekker even omdraaien, want het is nog maar 7 uur. Ali opent de verduistering en probeert mijn intelligentie te testen door te melden dat “er 2 omslag golven” te zien zijn. Ik prakkezeer me een bochel en kom tot de conclussie dat ze de branding bedoelt, maar van slapen komt nu niks meer. Maar de regen houdt aan en onze vertrektijd, naar Barcelona, nadert allengs. Alle weer-Apps, die we tot onze beschikking hebben, melden dat het de hele dag blijft regenen. Dus dit wordt een “boekjesdag”.
Ali diept haar mini verrekijkertje op uit de bagage en vermaakt zich met het opstijgen van de vliegtuigen. Als ik op haar tablet de “FlightRadar24” installeer, is ze helemaal enthousiast.
Nu kan ze zien wanneer er een vliegtuig opstijgt, van welke maatchappij hij is en waar hij naartoe vliegt. Langzamerhand begint ze de landen en maatschapij van de toestellen uit haar hoofd te kennen. Het komt al zo ver dat mij verboden wordt om de camper ,eventueel bij andere wind, te draaien, want dan wordt ze in haar uitzicht belemmerd. Heb ik hier te maken met een Vliegtuig spotter in de dop? Paniek als een Fransman zijn camper voor onze neus dreigt te zetten. Ik moet haar tegenhouden omdat ze de beste man weg wil sturen.
En geloof het of niet, als ze een toestel uit Oekraine spot springt ze juichend door de camper (redaktie, nee dus).
Onze naaste buurman maakt zich op om te vertrekken, als Ali mij opmerkzaam maakt op zijn nummerbord.
Ik ga met Theo 2 uurtjes priegelen om hem wegwijs te maken in de wereld van de digitale navigatie. Zo passeren een vaste Multi Media van Blaupunkt en een TomTom de revue. Ik geef toe het is een hele kluif om alles in je op te nemen.
Kortom, wat is er erg aan een regendagje?
