donderdag 28 januari 2016

Benicasim 8

De verwachting voor vandaag is bewolkt en we hebben het zonnetje echt nodig om een aangename temperatuur te krijgen. Buiten zitten, zonder zon, is dan een beetje zinloos. Dus wordt het vandaag fietsen en wel naar Castellon, een grote plaats 15 kilometer zuidelijk van Benicasim.

piscina-climatizada (550x369)

Maar eerst brengen we een bezoekje aan het Piscina Climatiza, oftewel het overdekte en verwarmde zwembad. Want nu we verhuisd zijn zitten we recht tegenover het zwembad, dus in de badjas en een half uurtje baantjes trekken.

Daarna gaat het over het “groene” fietspad naar Castellon, dat wil zeggen, het fietspad is groen geverfd en voert ons, al slingerend, langs grote sinaasappel boomgaarden. Wat opvalt is dat al een heleboel bomen leeg zijn. Of er is vroeg geoogst, of er zijn weinig sinaasappels dit jaar. Wat ook nog kan zijn is dat de bomen om het jaar vruchten dragen, maar dat zoek ik nog wel uit.

SAM_0107 (800x600) SAM_0108 (800x600)

Kijk zo’n nieuw fietspad heeft natuurlijk onderhoud nodig en dat onderhoud wordt natuurlijk gedaan door mannetjes in elektrowagentjes, stel ik mij voor. Nu is het voor deze mannen ondoenlijk om steeds die verrekte paaltjes los te schoeven, dus. Als je met je karretje een beetje een aanloop neemt, buigt dat plastic paaltje best wel mee en kun je zo doorrijden, nietwaar? Maar ja, dat eist zo zijn tol en voor het overgrote deel zijn de mooie plastic paaltjes, letterlijk en figuurlijk, platgereden.

Oh, er moet mij iets van het hart en dat zijn de Spaanse chauffeurs. Onderweg dienen we regelmatig de hoofdweg te kruisen. Bij die kruising staat voor ‘ons’ een Stopbord. Dus bij iedere kruising stoppen wij dan ook om uit te kijken naar aanstormende auto’s. Maar wat gebeurt er, terwijl we staan te wachten stoppen de auto’s. Het gaat zelfs zover, dat als Ali iets eerder oversteekt en ik nog niet zover ben, blijven de automobilisten rustig wachten tot deze oude heer het ook even “aan tijd heeft”. Ook als je aan komt fietsen, stoppen de Spanjaarden “alvast” even voor je. Zelfs in de grote stad Castellon overkomt ons dit en ik moet eerlijk bekennen dat ik mij een beetje ga schamen, voor zoveel vriendelijkheid.

Morgen gaat het naar de grotten van San Jose.