Als de oogjes opengaan missen we ies dat onontbeerlijk is in Spanje, de zon. De temperatuur blijft steken op 15 graden. Echte plannen hebben we niet, dus wordt het heerlijk campertje hangen. Ali doet de donkere was en ik kwijt mij van een heel belangrijke taak. Een paar dagen geleden heb ik mobiel internet via Orange gekocht. Nu wil ik graag kunnen zien hoeveel ik van die 3 Gb heb opgebruikt. Maar hoe vaak ik ook een password invul op Mi Orange (mijn Orange) ik kom er niet door. Dan maar de App downloaden. No Way Hosee, want dan moet je Spanjaard zijn. Nu word ik link, dus bel ik de helpdesk van Orange. Spaans, Engels of Duits en ik kies voor Duits. Geweldig, die hulp in het Duits, alleen als ik hem vertel wat ik wil raakt hij in paniek. Ik kom hier niet verder mee. Morgen maar naar de Orange winkel in Benicasim.
Vanmiddag komen Wiep en Koos een afscheidsborrel drinken en het wordt een gezellige middag. Om 15.00 uur breekt de zon door en genieten we van de warmte.
s’Avonds gaan we Fish and Chips eten in het restaurant. Alle Engelsen doen dat iedere dinsdag en de toko zit dan ook afgeladen met Engelsen. Let even op de meneer helemaal rechts op de foto. Hij eet in een restaurant, maar houdt, onder het eten, stoicijns zijn hoed op.
Nog even over een dame, die ik niet op de foto mocht zetten. Als we naar het restaurant lopen is het alweer donker maar zeker ook frisser. We zien een dame buiten zitten, voor haar camper, met een dikke jas aan maar in een korte broek. In plaats van een lange broek aan te trekken, heeft ze haar elektrische kachel voor haar benen staan.
Kijk, je betaalt ergens voor en dan zal je het uitmelken ook, nietwaar.
