Om 8 uur worden we gewekt door enorme knallen die uit het stadje komen. Nu hebben we de wekker op 8.15 uur gezet, dus is het geen ramp. Vandaag is de processie van de Heilige Agueda oftewel “Pilgrimage of Saint Agueda” . Maar het is koud, heel koud, het kwik is gedaald tot 3 graden, maar loopt langzaam op.
Op de fiets naar de Heilige Antonius kerk in Benicassim.
Na de dienst gaat het naar buiten, waar al een heleboel mensen klaar staan om mee te lopen in de processie.
Een ieder krijgt een witte doek aangeboden om zo herkenbaar te zijn als processie deelnemer. Zelfs Ali ontkomt niet aan die ‘markering’.
Het is natuurlijk pas een echte processie als Maria ook meegaat.
Halverwege de processie wordt er halt gehouden en staan we op zondagmorgen om 10.00 uur, midden op straat, al aan de drank. Gelukkig is er ook voldoende cake om de alcohol een bodempje te geven.
Zelfs de fietsen raken tijdens deze processie in hoger sferen.
Ook de begeleidende muziek wordt steeds meer swingend al naar gelang de processie vordert.
Bij een altaar langs de kant van de weg zakt ons de alcohol en de moed in de schoenen als we zien welke berg we nog moeten beklimmen. Ook de muziek houdt het voor gezien en we sluiten ons daar bij aan. Ten slotte zijn al onze zonden ons zoeven al kwijt gescholden.
s’ Middags zitten we nog in een heerlijk zonnetje te genieten van de nieuwelingen die hun grote campers tussen de afscheidingsheggen proberen te wurmen.
