Het is hier een typische ‘overwinter’ camping met de daaraan gekoppelde gewoontes. Zo is het gebruikelijk om met een nieuweling even een praatje te maken. Want als je maanden op een camping staat wordt het hoog tijd dat je eens met ‘vers bloed’ praat en om zo aan nieuwe informatie te komen. Natuurlijk ben je altijd op zoek naar de ‘perfect place’ en wie weet kom je op deze manier achter dit grote geheim.
Vanmiddag doen we even boodschappen in de Supermercado. Tegelijk vraag ik even naar een ‘Internet Carte’ aan een mooie Spaanse winkeljuffrouw, want let wel, dit is iemand in een blauw broekpak en dan ben je iemand. In deze winkel hebben ze de kaart niet maar ze legt mij met veel bombarie uit waar ik die wel kan kopen. Jammer voor mij dat ze de voorkant en de achterkant van de winkel doorelkaar haalt. Met als gevolg dat we s ’middags 2 km wandelen naar de winkel die ze wel verkopen maar het resultaat is Nada, geen winkel te vinden. Later hoor ik dat we aan de verkeerde kant van de winkel zijn gaan wandelen.
O ja, ik moet ook nog iets bekennen en wel over ons interieur, want kennelijk slaat ook bij ons de vertrutting toe.
Kijk maar eens wat wij op tafel hebben staan.
Vanuit Nederland meegenomen en is nu aan het bloeien. Het ruikt in ieder geval heel lekker in de camper.
Nu ik toch bezig ben met alles wat groeit en bloeit, het volgende. Ik heb me al een aantal keren afgevraagd hoe de palmbomen aan de boulevard van water worden voorzien. Blijkt dat je een palmboom vanaf boven water dient te geven.
Je hangt een slang in de boom die tot de kruin reikt, dan sluit je onder een slang aan en dan water geven.
Hier moet nodig een tuinman langs om e.e.a. grondig te snoeien. Compleet overwoekert staat deze villa pal aan de boulevard, eeuwig zonde.
