Als we wakker worden is het frisjes en daar denken onze mede overwinteraars ook zo over. Op een een enkel Engels omaatje, in peignoir met haar toilettasje onder de arm, na lijkt de camping wel compleet uitgestorven. En dat rond de klok van tienen. Op Internet lees ik dat alle wegen rond de stad Groningen zijn afgesloten in verband met de gladheid. Geschaarde vrachtwagens en zelfs de strooiwagen kan niet verder. Dit alles sluit naadloos aan op mijn ‘zielig’ ziekjes gevoel. Nu weet ik niet of hier sprake is van het zogenaamde Hypochonder effect, omdat ik ook heb gelezen dat de ‘griepprik’ niet helpt.
Even over gisteravond:
Alleen die van Ali zijn mooier omdat op die van haar geen elektriciteit masten zijn te zien.
Op diverse campings voor overwinteraars ontstaan vaak initiatieven vanuit de “bewoners” zelf.
Hier is een soort bibliotheek ontstaan. Heb je een blad gekocht en heb je het uit? Wel prik het in de “for everyone” brievenbus en je maakt er een ander blij mee. Wij Nederlanders halen er natuurlijk alleen iets weg, bijvoorbeeld de Libelle, maar stoppen dan dezelfde terug. Als enig commentaar kun je horen, “wat een vreemde Libelle zeg”.
Ik zie een paar verzoekjes om meer foto’s van ons zelf in actie binnenkomen. Ik beloof beterschap.
