Een ding moet ik Spanje nageven, het land krijgt Ali steeds vroeger aan de alcohol. Vroeger kon ik haar nog wel eens verleiden met een Nobeltje, een zoete likeur van het eiland Terschelling.
Vandaag is “Carmelitano, Bodegas y Destileras” aan de beurt. Een destilleerderij in Benicassim, die in vroeger dagen door Karmalieter monniken werd gerund en waar ze ook nu nog op basis van ingenieuze combinaties van aromatische kruiden, zaden en wortels uit de Woestijn van Las Palmas likeuren vervaardigen.
We kopen een kaartje bij een mevrouw, die kennelijk, als ik naar haar omvang kijk, iets teveel van de likeurtjes heeft gesnoept en die ons ons ook gaat rondleiden. We krijgen een papier in de handen gedrukt met een Nederlandse tekst en ”vort met de geit”.
In iedere ruimte waar we komen roept ze nog even het nummer Un, Dos, waarna Ali van het papier de tekst oplepelt van de betreffende ruimte.
Tres, enorme vaten waar de diverse wijnen en likeuren staan te rijpen. Cuatro,
En bij Cinco staan we plotseling in de proeverij. In tegenstelling tot de haast die de dame bij de rondleiding aan de dag legt, neemt ze hier kennelijk alle tijd voor. We mogen opnoemen welke we willen proeven. Wij Nederlanders “bint zunnig” en dat dichten we ook heel snel anderen toe. Dus…. nemen we allebeide die met de meeste alcohol en wel 34%…..want ja, misschien krijgen we er maar eentje. “klatschinggg” die klapt er behoorlijk in, maar jongens wat is die heerlijk. En het zijn niet van die kleine glaasjes. Ik doe rustig aan, maar Ali is alweer leeg. Ze vraagt welke we nu willen proeven. En zo gaat het nog even door. Ali heeft een “Groene Appel Likeur” te pakken en trekt, bij het proeven, een vies gezicht, net nu ik een foto maak.
In het winkeltje slaan we onze slag met de Carmelitano likeur, die van 34%, en een heerlijke Hazelnoten likeur en opgewekt verlaten wij het pand.
