Herfst 2013 Noordzeekust 2

Callantsoog (Groote Keeten)

Ik heb nog nooit van Groote Keeten gehoord, maar we zijn er wel.

Het is, naar verluid, de laatste mooie zondag van deze prachtige zomer.
En dat kun je merken. In Callantsoog is het druk, heel druk.
Wij ervaren de wandeling, door het mooie weer, als een warme douche.

Op het strand is het een drukte van belang.

Als we na de wandeling, over het strand, onszelf trakteren op een cappuccino met appelgebak, krijgen we bezoek. 

Kennelijk is de frase "op de koffie komen" ook in de mussenwereld doorgedrongen.

Het tafereel brengt bij mij een wel heel oude herinnering naar boven en ik kan het niet laten om dat met de serveerster te delen. (moeders invloed?)

In de tijd dat ik nog "Ot en Sien" boekjes las, was er een zin die mij heel lang heeft bezig gehouden. In de wieg in de tuin ligt "het zusje" van "Ot en Sien" en op bezoek komen de musjes om de kruimels uit het wiegje te eten en de tekst, waar ik zolang mee bezig ben geweest, luidt dan.

"de mussen namen niet alleen iets mee, maar lieten ook iets achter"

Jarenlang heb ik er over gedaan om te begrijpen wat die mussen achterlaten.

De serveerster kan mij het verhaal uit "Ot en Sien" bevestigen: "ik mag iedere avond de tafeltjes schoonmaken" bekend ze, bijna gekwetst. 

Morgen gaat de tocht via de duinen richting Petten