Volendam
De afgelopen dagen zijn we gewekt door schreeuwende ganzen, die in V vlucht hun heil gaan zoeken in het meer zuidelijke deel van de wereld.
Vanmorgen worden we, in tegenstelling tot de afgelopen dagen, wakker van de harde wind en op de wallekant beukende golven.
.jpg)
Maar de zon schijnt en dat maakt het allemaal een stuk vriendelijker.
Volendam
Wat moet ik nog van of over Volendam zeggen.
Ze hebben hun naam Folledam te danken aan de Edammers, die een verbinding groeven naar de Zuiderzee. Daar werd een dam aangelegd en de eigen haven Edam werd gedicht (Folledam). Na de graafwerkzaamheden bleven grondwerkers hangen in het nieuw ontstane dorp en vestigen zich hier boeren en vissers. Verder kennen wij natuurlijk Volendam het beste als het dorp van Toerisme, Palingsound zoals George Baker, Jantje Smit, BZN, etc. Bij het drama in de nacht van 2000 naar 2001 ontstaat er in cafe "de Hemel" een brand, die aan 14 jonge mensen het leven kost en waarbij 180 jongeren gewond raken.
Het pand is weer nieuw opgebouwd, maar kennelijk heeft niemand de lust hier nog iets te gaan exploiteren. Het staat nog steeds, naamloos, leeg.
Het wordt dus een daggie Volendam, met alles erop en dr'aan.
De fiets wordt aan het begin van de 'Dijk' gestald en te voet storten we ons in het toeristengewoel.
Het is een feest der herkenning, zo herkent Ali onmiddellijk het 'Praathuis' wat diverse keren is gebruikt in de "real live soap" van Jan Smit.
Er voltrekt zich in Ali een vreemd soort metamorfose.
De anders zo gehate en vermeden winkeltjes met souvenirs hebben kennelijk op haar nu een aantrekkingskracht, die ik de eerste minuten met verbijstering gade sla. Het ene rek met schuimplastic klompjes na de andere wordt aan een onderzoek onderworpen. En voor hen die nog nooit in Volendam zijn geweest, de gehele dijk is afwisselend een restaurant en dan weer een winkeltje met de meest wanstaltige voorwerpen.
Naar voorbeeld van de meeste Nederlandse beroemdheden en om te kijken hoever dit virus gaat, probeer ik Ali over te halen om een foto in klederdracht te laten maken.
"Meen je dat nu serieus?" Ik denk, O'hemel, als ik ja zeg is het bingo. "Nou, lijkt het jou niet leuk?" zwak ik wat af "dan versturen we hem als kerstkaart" hiermee overspeel ik mijn hand. Als respons komt dan ook, "ben je gek!"
Onze wandelroute brengt ons langs de haven en de verschillende bronzen beelden die Volendam rijk is.
Dit is 'Bap' en dat schijnt Volendams te zijn voor Opa.
En dizze hier is "Ootje" en das Voledaams veur Oma.
De straffe wind en de vriendelijke zon zijn uitnodigend voor de herfstzeilers.
Op het terras, boven de aanlegplaats van de Volendam-Marken Express, genieten we van een heerlijk witbiertje, salade, vis en patat. We worden geholpen door een jong, maar zeer kordaat meisje. Ze spreekt Steenkolen-Duits en Turf-Engels, maar is zeer ad rem. Als een Engels sprekend stel, na de koffie, en veel overleg onderling waar het meiske bij staat te wachten, 1 kom soep met 2 stukjes witbrood bestelt en bij bezorging om een 2e lepel wordt gevraagd, wijst het meiske gedecideerd naar het lepeltje bij de koffie. "Joe ken joes det" en wandelt vriendelijk lachend naar de volgende klant.
Kijk, 'daar hou ik van'.
.jpg)
"en wie benne her ien Vooledaam nait ainkennig, kenk wel zegge"
De plannen voor morgen liggen nog wagenwijd open.
De afgelopen dagen zijn we gewekt door schreeuwende ganzen, die in V vlucht hun heil gaan zoeken in het meer zuidelijke deel van de wereld.
Vanmorgen worden we, in tegenstelling tot de afgelopen dagen, wakker van de harde wind en op de wallekant beukende golven.
Volendam
Wat moet ik nog van of over Volendam zeggen.
Ze hebben hun naam Folledam te danken aan de Edammers, die een verbinding groeven naar de Zuiderzee. Daar werd een dam aangelegd en de eigen haven Edam werd gedicht (Folledam). Na de graafwerkzaamheden bleven grondwerkers hangen in het nieuw ontstane dorp en vestigen zich hier boeren en vissers. Verder kennen wij natuurlijk Volendam het beste als het dorp van Toerisme, Palingsound zoals George Baker, Jantje Smit, BZN, etc. Bij het drama in de nacht van 2000 naar 2001 ontstaat er in cafe "de Hemel" een brand, die aan 14 jonge mensen het leven kost en waarbij 180 jongeren gewond raken.
Het pand is weer nieuw opgebouwd, maar kennelijk heeft niemand de lust hier nog iets te gaan exploiteren. Het staat nog steeds, naamloos, leeg.
Het wordt dus een daggie Volendam, met alles erop en dr'aan.
De fiets wordt aan het begin van de 'Dijk' gestald en te voet storten we ons in het toeristengewoel.
Het is een feest der herkenning, zo herkent Ali onmiddellijk het 'Praathuis' wat diverse keren is gebruikt in de "real live soap" van Jan Smit.
Er voltrekt zich in Ali een vreemd soort metamorfose.
De anders zo gehate en vermeden winkeltjes met souvenirs hebben kennelijk op haar nu een aantrekkingskracht, die ik de eerste minuten met verbijstering gade sla. Het ene rek met schuimplastic klompjes na de andere wordt aan een onderzoek onderworpen. En voor hen die nog nooit in Volendam zijn geweest, de gehele dijk is afwisselend een restaurant en dan weer een winkeltje met de meest wanstaltige voorwerpen.
Naar voorbeeld van de meeste Nederlandse beroemdheden en om te kijken hoever dit virus gaat, probeer ik Ali over te halen om een foto in klederdracht te laten maken."Meen je dat nu serieus?" Ik denk, O'hemel, als ik ja zeg is het bingo. "Nou, lijkt het jou niet leuk?" zwak ik wat af "dan versturen we hem als kerstkaart" hiermee overspeel ik mijn hand. Als respons komt dan ook, "ben je gek!"
Onze wandelroute brengt ons langs de haven en de verschillende bronzen beelden die Volendam rijk is.
Dit is 'Bap' en dat schijnt Volendams te zijn voor Opa.
En dizze hier is "Ootje" en das Voledaams veur Oma.
Op het terras, boven de aanlegplaats van de Volendam-Marken Express, genieten we van een heerlijk witbiertje, salade, vis en patat. We worden geholpen door een jong, maar zeer kordaat meisje. Ze spreekt Steenkolen-Duits en Turf-Engels, maar is zeer ad rem. Als een Engels sprekend stel, na de koffie, en veel overleg onderling waar het meiske bij staat te wachten, 1 kom soep met 2 stukjes witbrood bestelt en bij bezorging om een 2e lepel wordt gevraagd, wijst het meiske gedecideerd naar het lepeltje bij de koffie. "Joe ken joes det" en wandelt vriendelijk lachend naar de volgende klant.
Kijk, 'daar hou ik van'.
De plannen voor morgen liggen nog wagenwijd open.
