Zo langzamerhand beginnen we eraan te wennen om wakker te worden met de zon op de camper. Het kraken betekent nu niet veel meer dan, zon! Het plan voor vandaag is om het strand te gaan zoeken. Maar wat doe je als je een dag eerder de verkeerde kant op liep? Juist, je loopt nu de andere kant uit, hoewel ik nog wel even wat overredingskracht aan de dag moet leggen.
"We weten niet waar we zijn, maar wat is het hier mooi!" is een veel gehoorde kreet, zo tussen ons tweeën.
Even krijgen we het idee dat je bij deze bank het geld gratis op kan halen, gezien de lange rij wachtenden, maar hier wordt een streng toelatingsregiem gevoerd. Niet meer dan 1 per keer, tja, dan gaat het nog even duren.
Eigenlijk lopen we, zonder dat we ons dat beseffen, pardoes tegen de "Capella Del Santissim" aan, met daaraan vastgeplakt de "Esglesia Parroquial De Sant Roma". Voor die naam alleen al, zou je Katholiek worden.
Natuurlijk wil Hoofd-bezichtigingen naar binnen en staat dan ook een tijdje aan de deur te rammelen. Pas als ik haar duidelijk kan maken dat meneer pastoor op dit moment met zijn siesta bezig is laat ze het rammelen voor wat het is.
Nu kan ik mij wel voorstellen dat ze naar binnen wil, want deze foto, gemaakt door de spijlen van de traliedeur, geeft wel aan hoe mooi het kerkje van binnen is.
Deze "Casa de la Vila" (Gemeentehuis) mag er trouwens ook wel wezen. Dit Neo klassieke bouwwerk uit 1872, staat er nog prachtig bij.
Als we ons omdraaien krijgen we een rijke blik op het "Platja de Lloret", waar een groep jonge moeders hun kinderen laat ravotten in het zand.
De regels hier in Spanje zijn duidelijk. Iedereen dient een mondkapje te dragen, dus ook buiten. Die regel geldt ook voor kinderen vanaf 6 jaar. De jeugd en de Alfa mannetjes, dragen natuurlijk geen mondkapje, want dat staat niet stoer.
Stoer moet je wel zijn, zeker als je dit soort figuren tegenkomt.
