donderdag 27 januari 2022

Benicassim 4

 Vanmorgen kunnen we eindelijk zwemmen, want dat had een aantal voeten in de aarde. Het begon ermee dat we eerst onze QR-codes moesten tonen bij receptie. Dus, alles wat we maar bij ons hebben aan materiaal, zoals het "gele" vaccinatie-boekje, uitgeprinte Internationale QR-codes en uiteraard onze QR-codes op de telefoon. Nou, niets van dat alles wordt geaccepteerd, zelfs na herhaalde pogingen verschijnt op het scherm van het scanapparaat een groot rood kruis. Ook de Internationale print werkt niet. Of wij de QR-codes even willen mailen! "Maar daarmee veranderen de codes niet", meld ik het meisje. Dan komt het spreekwoordelijke aapje uit de mouw. Zij wil graag bewijs dat ze alles gescand heeft. "Wel, maak een kopie op het kopieerapparaat." Dat blijkt het gouden idee. Daarna wordt ons uitgelegd hoe de link werkt om een tijdslot te boeken. Maar ook dat werkt, "nog niet". 's Avonds laat ik de receptie het 10.00 uur slot vastleggen!

Dus vanmorgen melden wij ons in het zwembad, waar de Haarlemmers van 2 jaar terug al liggen te spartelen. Het is alsof er niets veranderd is, behalve dan dat het overdekte zwembad niet meer ondraaglijk naar chloor ruikt, maar nu wordt er een zoutoplossing gebruikt, wat het zwemmen een stuk aangenamer maakt.

Wat deze plek ook zo aantrekkelijk maakt is, naast de heerlijke temperaturen, de Mercadona aan de overkant van de straat. Hoewel we vandaag wel op de fiets gaan, want er moet water ingeslagen worden en om nou met 12 kg terug naar de camper te lopen, is ook zo wat. Het blijft overigens, deze keer, bij één 6 liter fles.

Ik vermaak mij overigens kostelijk als we in dit soort winkels wandelen. Vandaag loopt er een mevrouw rond, die geen kar of mandje bij zich heeft, maar alles in haar trolley propt en in een tas die aan de handgrepen van haar trolley hangt. Ze is duidelijk op zoek naar de allerverste producten, letterlijk en figuurlijk gesproken. Alles wat vooraan staat slaat ze over, maar perst, b.v. een bakje druiven, vanuit de achterste rij naar voren. Compleet verfrommeld en krakend komt het pakketje naar voren. Als ook deze datum haar niet aanstaat, propt ze het bakje weer terug op de plaats en wordt de volgende naar voren getrokken. Gelukkig ziet ze mijn brede glimlach niet, omdat deze verscholen zit achter mijn mond/neus kapje.

Over mondkapjes gesproken. Eigenlijk alle Spanjaarden dragen het mondkapje, uiteraard uitgezonderd de jeugd. Maar ook de buitenlanders dragen hun mondkapje niet, tenminste niet om de mond, maar rond de arm bij de elleboog en dan draag je ook een mondkapje, nietwaar. Mag ik zeggen dat ik dit gedrag verfoei? Het op z'n minst onbehoorlijk gedrag jegens je gastheer en -dame, wat toch het Spaanse volk is.