Eerst maar even over de weg hiernaartoe, omdat het een paar gekke foto’s opleverde. Ten eerste is daar een heel stuk weg waar geen strepen zijn getekend en iedereen daar toch een beetje voorzichtiger door gaat rijden.
Plotseling is daar midden in een bos een stoplicht en ontdekken we vlak daarachter een treinrails. Als er dan ook nog fietsers over de rails aankomen, vallen we beide even stil.
Maar mijn fotograaf zou mijn fotograaf niet zijn als er niet vliegensvlug een foto van deze vreemde ‘vertuten’ wordt gemaakt. Stel je even voor, 3 mensen die naast elkaar zitten en de buitenste 2 zorgen voor de aandrijving door als een bezetene te trappen, terwijl de middelste als een vorst(in) zit te niksen.
Oké, Beverungen. Het is een stadje in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gelegen in Kreis Höxter. De stad telt 13.548 inwoners. Naburige steden zijn Höxter, Lauenförde, Bad Karlshafen, Trendelburg, Borgentreich en Brakel.
Het staat bekend om zijn zogenaamde vakwerkhuizen (maar volgens mij geldt dat voor heel Duitsland) en de deels bewaard gebleven ‘Wasserburg’.
We staan op een camperplek pal naast deze Wasserburg, waarbij een aantal regeltjes in acht genomen dienen te worden.
Wat er op neer komt dat de campers links en de personenauto's rechts dienen te parkeren. Maar we staan er nog geen 5 minuten of deze regel wordt al met voeten getreden. Ik raak in gesprek met een oude(re) baas, die kennelijk hier, of al heel lang staat, of veel vaker komt. “Weet U waarom er in Nederland zo weinig camperplaatsen zijn?” “Nah?” “Omdat er meer mensen zoals hem zijn” en ik wijs op de figuur die zijn camper midden op de parkeerplek voor de personenauto's heeft neergezet, lekker vrij uitzicht zal hij gedacht hebben. “Ach ja, wass wilst du machen” zegt hij lachend. “Bij ons wordt zo’n plek onmiddellijk weer gesloten, als we ons niet aan de regeltjes houden” “Ha, ha, roept hij, kijk vanavond maar eens weer, dan staat daar alles vol”.
Gelukkig hebben ze hier voor hondenstront meer respect.
