Vandaag gaat het per fiets naar Landesbergen een kleine 15 km stroomopwaarts aan de Weser. Het waait een halve storm vanuit het zuidwesten en dat wordt dus tegen de wind in zwoegen. Ha, ha, dat had je gedacht, onze elektrisch ondersteunde fietsen zijn werkelijk een steuntje in de rug. Alles gaat dus langs de Weser.
Waar enorme binnenvaartschepen het vervoer regelen. Eenmaal bij Landesbergen stuiten we op een sluis, met daar overheen een gigantische brug.
Ali heeft bedacht om via deze brug de Weser over te steken en dan via een ‘Alternatieve route” weer richting Nienburg te rijden. Maar als we over de brug eerst een aantal kilometers naar rechts zijn gereden over een soort van karrespoor, loopt het toch werkelijk dood. Dan maar het stuk terug en bij de brug naar links. Maar ook die weg ‘fahrt nach Nirgendwo‘ , was dat ook al niet zo met ‘der Zug’ van Cristian Anders? Je bouwt een gigantische brug over een relatief klein riviertje en het voert naar werkelijk niets.
Op de terugweg stuiten we op een soort van kroeg, annex theehuis, annex winkel en een tuintje. We krijgen een slap bakje koffie en een Kruisbessen-Rabarber-Apfelstrudel voorgeschoteld. Binnen ligt het bezaaid met Perzische, Marokkaanse en Turkse kleden en is het een enorm allegaartje van kruiden, edelstenen, gebreide vesten, sieraden en nu vergeet ik maar gemakshalve de rest. Het ruikt er naar patchouli, dus Ali is er gelijk al klaar mee. De uitbaatster moet nog niet zo heel lang geleden een mooie vrouw zijn geweest en bij mij komen er spontaan allerlei associërende gedachten naar boven. Ik had ooit een vriendin …….
We komen een “Scheunenviertel” tegen in Estorf; een groep van meerdere schuren waar activiteiten worden gehouden. In de 17e eeuw bouwden de boeren en landeigenaren schuren, die een soort statussymbool waren. Nu zijn die schuren door een vereniging omarmd en weer in ere hersteld. “Je kan hier slapen”zegt de trotse beheerdster van de “Radler Scheune” voor 15 euro “Pro Bett” zegt ze er nadrukkelijk bij. Als ik vraag, “En als je dan met z’n drieën op 1 bed slaapt?” levert dat nogal wat hilariteit op bij haar en haar kleindochtertje. Die laatste heeft volgende week bij thuiskomst een leuk verhaal te vertellen over “eine bleude Hollander”.
Inmiddels wisselen de regenbuien elkaar hier in Nienburg af en wordt er morgen naar een droog plekje in Duitsland gezocht.
