2 februari 2013
“Toen God de zon schiep plaatste Hij hem boven Toledo”
(de eerste regel uit een legende die een lofzang over het wonderschone Toledo is)
Vanmorgen om 7 uur de wekker laten afgaan en direct een blik naar buiten.
Sneeuw die gelukkig (nog) niet bleef liggen dus snel aan het ontbijten om kwart voor 8 werd de motor gestart voor een rit van ruim 500 km die ons via Zarragossa en Madrid naar Toledo zou voeren. Onderweg werd duidelijk, dat de sneeuw die niet in Jaca was blijven liggen, hoger in de bergen, de Sierra's, wel was blijven liggen. De sneeuwschuivers, die onderweg waren, gaven ons een “unheimisch” gevoel en doken er doembeelden op met de ergste voorstellingen.
Wat het allemaal nog erger maakte was de harde wind die met enorme vlagen tussen de bergen door raasde, waardoor diverse verkeersborden niet meer te lezen waren.
De dichte mist maakte het er allemaal niet mooier op. Kortom, een prachtige tocht.
Onderweg zag een pompbediende kans om 49 liter diesel in een nog lang niet lege tank te proppen, iets wat ons nog nooit gelukt was. Hoe die het doet? Geen idee, maar wel reuze knap.
We staan nu op een werkelijk enorme camping, als enige gasten. Prachtig blauwe luchten, een schitterend zonnetje, maar het is 10 graden met een stevige wind, dus de gevoelstemperatuur is 5 graden. Het uitzicht op de oude vesting Toledo is adembenemend.
Morgen met de bus naar de oude stad, nu eerst een wel verdiende borrel.
“Toen God de zon schiep plaatste Hij hem boven Toledo”
(de eerste regel uit een legende die een lofzang over het wonderschone Toledo is)
Vanmorgen om 7 uur de wekker laten afgaan en direct een blik naar buiten.
Sneeuw die gelukkig (nog) niet bleef liggen dus snel aan het ontbijten om kwart voor 8 werd de motor gestart voor een rit van ruim 500 km die ons via Zarragossa en Madrid naar Toledo zou voeren. Onderweg werd duidelijk, dat de sneeuw die niet in Jaca was blijven liggen, hoger in de bergen, de Sierra's, wel was blijven liggen. De sneeuwschuivers, die onderweg waren, gaven ons een “unheimisch” gevoel en doken er doembeelden op met de ergste voorstellingen.
Wat het allemaal nog erger maakte was de harde wind die met enorme vlagen tussen de bergen door raasde, waardoor diverse verkeersborden niet meer te lezen waren.
De dichte mist maakte het er allemaal niet mooier op. Kortom, een prachtige tocht.
Onderweg zag een pompbediende kans om 49 liter diesel in een nog lang niet lege tank te proppen, iets wat ons nog nooit gelukt was. Hoe die het doet? Geen idee, maar wel reuze knap.
We staan nu op een werkelijk enorme camping, als enige gasten. Prachtig blauwe luchten, een schitterend zonnetje, maar het is 10 graden met een stevige wind, dus de gevoelstemperatuur is 5 graden. Het uitzicht op de oude vesting Toledo is adembenemend.
Morgen met de bus naar de oude stad, nu eerst een wel verdiende borrel.
