Een zonovergoten en prachtige rit pal langs de kust van de Middellandse zee.
Spierwitte dorpjes die vanuit de verte tegen een berg aangeplakt lijken te zijn.
Prachtige uitzichten die mij iets te veel in beslag nemen, wat mij op een enorme schrikreactie komt te staan.
Met borden wordt aangegeven dat er wegwerkzaamheden zijn en we niet harder dan 40 Km/u mogen rijden. Het uitzicht is prachtig en het zal zo'n vaart niet lopen. Totdat 2 enorme klappen mij wakker maken. Over de weg liggen 2 kleine smalle, maar hoge, drempels en dat geeft in een camper een enorme klap. Dus de les van vandaag; als er een 40 km bord staat, rijd je ook niet harder dan 40 km/u.
Over les gesproken, gister aan het eind van de dag onze 2e Spaanse les gehad, van een Spaanse signorina.
Zeer vermakelijk om met Italianen, Fransen, Zwitsers, Duitsers en Nederlanders les te krijgen van een, naar onze schatting, 70 jarige dame.
Het gaat allemaal op een zeer relaxte manier, maar je steekt er toch altijd weer wat van op.
Zo kan ik op de camping, waar we nu staan, mij met een paar woordjes Spaans verstaanbaar maken, want deze dame spreekt verder geen enkele andere taal.
Wat ons verbaast is dat de 1e camping waar wij ons aanmelden, hier in Torre de Mar, alle 150 plaatsen bezet zijn. Er zijn ons net 2 families voor, die de laatste 2 plaatsen innemen.
Ali spreekt al dagen haar verwondering uit over de enorme ficussen die hier in boom vorm groeien. Ze moet en zal dan ook eentje op de foto hebben.
En wij willen natuurlijk wel op de hoogte blijven van jullie ontberingen.
Hier is het is inmiddels 20 graden.
O ja, maak je niet ongerust, de stekker is weer gerepareerd.
De siesta is voorbij, we gaan het dorp onveilig maken.
