dinsdag 26 februari 2013

Marokko dag 6

Meknes (Arabisch: مكناس) is een stad in het midden van Marokko in de regio Meknès-Tafilalet.

Tijdens ons ontbijt wordt er op de deur geklopt en worden we verrast door iemand van de camping, die ons een kopje thee komt aanbieden, mierzoet, maar de verrassing is fantastisch.
Om kwart voor tien worden we met een bus naar Meknes gebracht. De inrichting van de bus stamt uit 1964, volgens een groepsgenoot. Ik krijg het idee dat de chauffeur in het voertuig overnacht omdat er overal dekens zijn opgestapeld, vooral op de motor naast de chauffeur.
Boven het dashboard is een bonte verzameling van prullaria te zien, maar natuurlijk ook foto's van de koning.
Halverwege stapt onze gids van vandaag in, een oudere heer van rond de zestig met een attitude van 'ik ben belangrijk, dus luistert iedereen naar mij'. Zo zal hij gedurende de rondleiding, links en recht zijn landgenoten terecht wijzen.

Naast een drukke rondweg, vlak voor de ingangspoort van Meknes, worden we uitgeladen.
"close your eyes and cross street"  en hij stapt zonder vrees de drukke rondweg op, zijn hand opgeheven richting het aanstormende verkeer. Het verkeer komt tot stilstand en wij steken over.

We worden rondgeleid door de Souk, zeg maar de oude binnenstad met een aaneenschakeling van winkeltjes. Het is echt niet toegestaan ongevraagd mensen te fotograferen dus kan ik jullie maar een paar tonen.
Wat ik niet kan, is het laten ruiken van de enorme diversiteit aan geuren. Het is een mix van allerlei geuren. Zo sta je het ene moment voor een winkeltje waar gelast wordt, met daarnaast een timmerman en weer daarnaast een winkeltje met kruiden.




Na deze ontdekkingsreis wordt het tijd voor de lunch in een prachtig restaurant op het dakterras.
Een uitgebreide salade gevolgd door een tajine met gekookte groente, de niet vegetariërs onder ons krijgen er kip in geserveerd.
Een rit in een paardenkoets mag niet ontbreken en die brengen ons naar de koninklijke stallen waar de verhalen over een koning met heel veel vrouwen en zoveel slaven de revue passeren.

Vanavond worden we op de camping geconfronteerd met 2 campers van Fransen die onze elektriciteit stekkers hebben vervangen door die van hun zelf. 
De agressie van de Fransen is werkelijk stuitend en bijna ontstaat er een handgemeen.
Nu maken we het vaker mee dat Fransen niet aardig zijn, maar in Spanje en hier in Marokko lijkt het alsof het land van hun is. Vuil water, vuilnis, het wordt gedumpt waar hen dat goeddunkt.
Na een hoop gedoe besluit ik om 'standalone' te gaan, dus over te gaan op onze eigen stroom voorziening. Gelukkig zijn we daar op ingericht en kunnen wij 4 dagen zonder 220 volt.
Voor veel moderne campers schijnt het niet mogelijk te zijn 1 enkele avond zonder stroom te staan, want er wordt vanuit gegaan dat je altijd aan de 220 volt staat. Voor sommige reisgenoten betekent dit voor vanavond vroeg op bed.

Morgen Moulay Idriss oftewel de heilige stad van Marokko.