zaterdag 23 februari 2013

Marokko Dag 1 en 2

21/22 februari

Dag 1

Om 16.30 uur is de 1e bijeenkomst in het restaurant gedeelte van de camping Rio Jara in Tarifa.
Ons werd nog wat informatie toe gespeeld en het invullen van de formulieren voor de inklaring van de campers wordt nog even dunnetjes overgedaan.
Nu blijkt dat geen overbodige luxe te zijn, want de briefjes vliegen her en der door het restaurant, als blijkt dat het voor de zoveelste keer verkeerd is ingevuld.

De NKC (Nederlandse Kampeerauto Club) trakteert ons op diverse drankjes en als klap op de vuurpijl een heerlijke pizza.
Je moet je even voorstellen, 38 mensen die een pizza willen. Je kunt kiezen tussen Ham, Kaas, Vlees of Tonijn, maar er is 1 oventje.
Misschien dat de pizza's daarom een vierkante vorm hebben, dan kunnen er tegelijk meerdere gebakken worden
Kort samengevat, een zeer vermakelijke avond. De alcohol vloeit rijkelijk en zoals echte Nederlanders is er zelf een advocaatje. Voor de jongere lezertjes.
Dat is een geel, lobbig goedje, wat bijna niet uit de fles te krijgen is en smaakt naar een hap eigeel met veel alcohol.

Dag 2

Om 8 uur reveille en een rustig ontbijt, daarna de nodige corvee diensten, zoals daar zijn. Het legen van de afvalwater container en de plee.
Dit laatste is aan Ali niet besteed, want zegt ze: "daar ga ik van kotsen". Ik niet, dus is dat een klusje voor mij.
De afspraak net onze buren is om 10.00 uur te vertrekken, dus om half tien staan wij klaar. Zoiets heet vertrek stress. Dit kwam bij ons al voor in onze bootjes tijd. Dus voor ons niet vreemd en wordt door ons beide als normaal ervaren.

Even iets over de buurtjes, Theo en Riky, Theo 76 en Riky iets jonger. Het lijkt hen prettig om achter ons aan te rijden naar de Ferry en wij ervaren dat niet als een probleem. Stralend komen ze uit de camper als we in de enorme haven van Algeciras, 25 km vanaf Tarifa, wat volgens de begeleiding sneller zal gaan, aankomen (lang leve TomTom). 

Na anderhalf uur mogen we met de camper aan boord,

Weet je hoe een rij van 20 campers eruit ziet?


maar zo'n ferry heeft wel volume

waarna de Ferry, na ongeveer een uur vertraging, vertrekt richting Port Tanger-Med.

Ontschepen en inklaren kost ons 1 1/2 uur. Een soort pandemonium,       waarbij ik heerlijk in de camper blijf zitten en Ali zich met alle papieren tussen de douane heren beweegt. Het stormt en de regen striemt een ieder die zich buiten waagt hevig in het gezicht. Na 3 kwartier word ik uit de camper gejaagd om na een wandeling van een kwartier mij te melden in een immens groot gebouw. Achteraan IS 1 loket met daarin een meneer die mijn naam intikt op de computer en ik vervolgens weer terug mag wandelen om daar 2 briefjes voor de inklaring in ontvangst te nemen.
Wat ik even niet kan nalaten is een foto te maken van een typisch Marokkaanse manier van het op- en inladen van hun auto.
Op het moment dat ik deze foto maak, springen 2 Marrokanen mij op de nek, plus een douane ambtenaar. Ik mag absoluut geen foto maken van dergelijke scènes en ik meen dat dit alleen geldt voor levende personen en niet objecten.

Op weg naar de Grottes d'Hercule, de volgende camping. Het plan is om onderweg nog even langs de Marjane (enorme supermarkt) te gaan om een "Clef de Internet" oftewel en dongel voor internet aan te schaffen. Maar op een van de vele rotondes sla ik, TomTom volgend, 1 afslag te ver af, dus geen Marjane en geen Dongel.

Het is allang donker en dit  tegen alle adviezen in om bij donker in Marokko te rijden, komen de laatste mensen in het donker bij de camping aan. Sommigen zijn meer dan een uur in de slag geweest met het aansluiten van hun Internet,  waardoor ons welkom diner even uitgesteld moet worden.
Maar die hebben wel Internet via een dongel en ik dus niet, maar ik wel mooi even kijken hoe e.e.a. werkt en de ervaring peilen.