Grottes d'Hercules
Storm en striemende regen, een heel andere verwachting heb ik van Afrika.
Na een onrustige nacht wekt Ali mij om half negen, terwijl ik de wekker heb gezet op 8 uur, maar kennelijk niet goed werkt. Later merken we dat het klokje bij het bed nog op Nederlandse tijd staat, dus staan we een uur te vroeg naast ons bed. Terwijl we om half tien een afspraak hebben om een bezoek te brengen aan de Grottes d'Hercules, zitten wij om half negen al helemaal klaar.
De Grottes d'Hercule geeft een doorkijkje via een rots op de oceaan en de goede beschouwer ziet dan de vorm van Afrika. Om daar nu met 38 man naar gaan kijken trekt ons niet zo.
Wij gaan naar de Marjane om ons van Internet en een Marokkaans telefoon- nummer te laten voorzien. Ik zal jullie de details besparen, maar 1 ding wil ik wel kwijt.
Mijn beeld van Marokkanen is drastisch gewijzigd. De vriendelijkheid, behulpzaamheid en het geduld van deze mensen is, of mag, een voorbeeld zijn voor menigeen van ons Nederlanders. Zo, dat is er uit.
Onderweg naar onze volgende camping plaats bezoeken we nog Asila.
Een stadje met een Medina, een ommuurde binnenstad.
Met natuurlijk de obligate winkeltjes met leer en vooral slipper en schoenen.
Storm en striemende regen, een heel andere verwachting heb ik van Afrika.
Na een onrustige nacht wekt Ali mij om half negen, terwijl ik de wekker heb gezet op 8 uur, maar kennelijk niet goed werkt. Later merken we dat het klokje bij het bed nog op Nederlandse tijd staat, dus staan we een uur te vroeg naast ons bed. Terwijl we om half tien een afspraak hebben om een bezoek te brengen aan de Grottes d'Hercules, zitten wij om half negen al helemaal klaar.
Wij gaan naar de Marjane om ons van Internet en een Marokkaans telefoon- nummer te laten voorzien. Ik zal jullie de details besparen, maar 1 ding wil ik wel kwijt.
Mijn beeld van Marokkanen is drastisch gewijzigd. De vriendelijkheid, behulpzaamheid en het geduld van deze mensen is, of mag, een voorbeeld zijn voor menigeen van ons Nederlanders. Zo, dat is er uit.
Onderweg naar onze volgende camping plaats bezoeken we nog Asila.
Een stadje met een Medina, een ommuurde binnenstad.
Met natuurlijk de obligate winkeltjes met leer en vooral slipper en schoenen.
Wat mij tijdens de rit opvalt zijn de vele schaapherders die we onderweg tegenkomen. sommigen met 10 schapen, sommigen met 2 schapen.
Loslopend vee zoals koeien op de weg moet je ook niet over verbazen.
Waar ik mij ook over verbaas, lang leve het vooroordeel, is de vrouwelijkheid van de dames in Marokko. Een hoofddoek en traditionele dracht verhindert hen niet hun vrouwelijkheid te tonen.
Als voorbeeld, we rijden door een stadje waar de mensen zonder op of omkijken over de straat lopen. Op een bepaald moment zie ik een moeder met een kind in een buggy aan de kant van de weg staan. Naast haar staat een adembenemend mooi meisje met hoofddoek en een prachtige Paars-Roze jurk tot aan de grond. Afgeleid rem ik af en stop. De familie steekt over en op dat moment draait het meisje zich om en schenkt mij een verblindend mooie glimlach. Ik ben verloren en koester deze mooie herinnering.
Later op de camperplaats in Moulay Bousselham, die aan een lagune van de oceaan ligt, blijkt ook daar het uitzicht adembenemend te zijn.
.
Morgen een dag zonder een vast programma.
