1 september, de 74ste verjaardag van Mink en dat gaan we vieren in het stadje, met een kopje koffie en een Schwarzwälder Kirschtorte, heerlijk. Het is bijna niet te geloven, maar de koppen koffie zijn enorm. Zeker als ik het afzet tegen het mini espresso kopje van mij. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze afzien van een tweede bak.
Als ik bijna in een hoestbui blijf, komt een medewerkster mij een glaasje water brengen, heel lief. Hoewel, normaal krijg je bij je espresso een glaasje water......
Ali vindt het een goed idee om nog even Schwager binnen te stappen, want daar hebben ze haar merk BH's. Die zijn kennelijk moeilijk te krijgen, want ze slaat haar slag.
We redden het nog maar ternauwernood heen en weer naar de stad, voordat er regen valt.
Dat dat wel goed uitkomt, zeker voor de was van Jikke, wordt hier wel duidelijk. Want zo moet het laatste restje vocht ook wel uit het frisse wasje kunnen komen.
Sommige mensen maakt het niet uit als de regen dreigt en het 17 graden is. Die gaan op hun stretcher gewoon buiten liggen slapen. "We binne fut, dus ut mut kenne."
Gelukkig komt er zo weer regen.....
