Tjonge, alweer 3 weken dat we hier staan, wat gaat de tijd soms snel.
Ik ben vanmorgen vroeg uit de veren en dat ga ik nu merken rond drie uur. Dus gaat deze ouwe zo dadelijk even heel diep nadenken en mijn oogleden even aan de binnenkant bekijken. Het is mooi buiten zo rond half zeven in de morgen. De zon zit nog verscholen achter de horizon, maar doet al wel haar werk.
Door mijn gestommel wordt ook Ali wakker en zo kan het gebeuren dat we elkaar om bijna 7 uur bij de toiletten. treffen. Ook zij ziet de schoonheid van deze vroege ochtend en maakt ook foto's.
Gisteravond zien we hem al rondscharrelen en zit hij tijdenlang op het bankje, voor zich uit te staren. Vanmorgen tref ik hem slapend aan in de buitenlucht. Zijn slaapzak moet wel heel erg nat zijn, want het gras is kletsnat van de neergeslagen dauw en mist. Ieder zijn meug, zullen we maar zeggen.
Vanmiddag pakken we nog even de fiets om via de West-Ufer, bij Luftringen over de brug, zo via de Ost-Ufer weer terug naar huis te peddelen. Het is rustig onderweg, maar het is iedere keer weer een mooie tocht.
Nu worden de accu's opgeladen, om zo klaar te zijn voor de volgende fietstocht.
