Het is vandaag 1 september en dus staat deze dag in het teken van verjaardagen. Schoondochter viert haar verjaardag en ook in onze possy is er een jarige jet (ik weet even niet zo snel de mannelijke equivalent). Ik hoor dat dit Job is. Mink viert zijn 69ste verjaardag, dus staan we in alle vroegte luid zingend voor zijn camperdeur. Was het maar zo’n feest, want dit alles speelt zich af in mijn fantasie. Natuurlijk zingen we wel een enkele strofe, maar zonder bijval blijft het daar ook bij….. Koffie met gebak, in de vorm van ontbijtkoek met spuitslagroom, versiert met een bonbon van de Lidl. Mensen, geloof me, het gaat om het idee. Wij hebben een cadeau gekocht in de vorm van een bodywarmer, maar de mussen vallen van de warmte van het dak, dus die komt even niet te pas.
Na de lunch, gaat het op de fiets naar Neustadt. Geloof me, Hoofd-route krijgt even niet de kans, dus lukt het ons daadwerkelijk de goede weg te kiezen. We volgen de Moorstraße richting Neustadt en dat is geen onverdeeld genoegen. De fietsweg is op veel plaatsen ietwat verzakt, waardoor je het gevoel krijgt in een kermisattractie te fietsen, die het beste kan worden vergeleken met de vroegere “CakeWalk” op de kermis.
In Neustadt bezoeken de dames de “Evangelisch-Lutherische Kirche Liebfrauen & Johannes”. Wij mannen vermaken ons met het kijken naar een tafeltennis machine, die voortdurend balletjes uitspuugt en jongelui die een poging doen die terug te slaan.
Tijd voor een versnapering en we belanden bij een Italiaanse uitspanning. Zo Italiaans, dat ze zelfs geen Duits verstaan. Ja mensen, zover is het al gekomen in Duitsland. Geen wonder dat sommige, voormalige Oost-Duitsers in Chemnitz, ontevreden raken.
Als we op het terras zitten ontspint zich het volgende tafereel. Een oude man komt met zijn rollator de straat uitlopen, achter hem een Renault Zoe elektrische auto. Het voertuig maakt geen geluid, waardoor de oude man stoïcijns blijft doorsukkelen. De Renault, langzamer dan stapvoets, volgt hem geduldig.
Van de preutsheid, die Nederland heeft bereikt, is (nog) niets te merken in Duitsland. Bij ons zou een dergelijk bord niet meer getolereerd worden, of het slipje van het kind moet toegedekt worden.
We gaan nu een restaurant zoeken om een feestmaal te nuttigen. Ik wacht het bacchanaal even af en besluit na afloop of ik er verslag van doe.
