Gistermiddag is een nieuwe bestemming uitgekozen en is het plan om rond 10 uur te vertrekken. Tot precies 9 uur hebben we stroom, doordat de storing van gisteren onze timing in de war heeft gebracht. Dus dat wordt in een half uurtje thee - en koffie zetten, want tegenwoordig doen moderne camperaars dit elektrisch. Niet meer het ouderwetse keteltje op het gasstel en wachten tot het fluitje gaat. Want, die stroom hebben we al betaald en het gas is van onszelf en als we 50 cent kunnen uitsparen….. Kleine vermogens worden uitgegeven aan de voertuigen en tripjes, maar “zuunig” blijven we.
Maar oké, de regen komt met bakken uit de hemel en dat levert paniek op. Paniek?, zullen de meeste lezers zeggen, waarom in ’s goden naam, een beetje regen kan toch geen kwaad? Dit behoeft inderdaad enige uitleg.
Veel regen en campings met een grasondergrond is een duidelijke mismatch voor wat betreft campers. We hebben daar enige ervaring mee. Nu helpt het ook niet als ik, de vorige avond als grap, aangeef dat we wel eens niet meer weg kunnen komen als we daar eenmaal staan. Ik krijg als opdracht: “Vraag, aan de overkant, maar of we nog een dag langer blijven en leg ook even uit waarom en gooi, bij een ja, gelijk deze € 2,- in de automaat voor stroom”. Het voorstel wordt met een kennelijke opluchting aanvaard, dus mag ik in de stromende regen de stroompaal bijvullen. Later krijg ik te horen dat ik beter een uur had kunnen wachten, zodat we morgen iets meer tijd voor de koffie hebben. Tja, opdracht is opdracht, nietwaar.
Gistermiddag komen we in Wismar dit tafereel tegen. Twaalf Oosters uitziende mensen lopen met zes dekbedden over straat. Tja, dan gaat mijn fantasie op de loop! Het zijn zes stelletjes die bij elkaar slapen en ergens hier in een hotel onderdak hebben gevonden, maar het nogal koud hebben gehad. Of de Oosterse huidjes zijn te gevoelig voor die ruwe dekens in het hotel, of ze zijn allergisch en zijn dit anti allergische dekbedden, maar dan zijn ze de hoezen vergeten. (eindredactie en censuur laten enkele andere hersenspinsels sneuvelen)
Kortom…… het is wel duidelijk dat ik bij een regenachtige dag om inspiratie zit te schreeuwen.
