Gisteravond krijgt Mink het bericht dat zijn buurman en vriend is overleden. Als hij na een forse wandeling, door de haven, terugkomt staat zijn besluit vast. “Ik ga terug!”, zo meldt hij, na overleg met Jikke, ons. Het is nog even afwachten wanneer, maar dat onze gezamenlijke reis tot een einde komt, staat vast.
Vandaag gaat het nog richting Binz, op het schiereiland Rügen, om van daaruit nog even te genieten van de laatste mooi-weer dag.
We vertrekken om 10.00 uur en tot onze verbazing laten we de “grote” brug letterlijk en figuurlijk links liggen, want voor we het weten rijden we op Rügen.
Vlak voor Bergen stranden we op een wegafzetting.
Hierdoor belanden we op een smal, heel smal, weggetje. Om de 10 meter is het stoppen, tegenliggers laten passeren en weer een eindje rijden. Kilometers lang komen we geen bord “Umleitung” meer tegen, maar de vele tegenliggers duiden erop dat deze hetzelfde lot ondergaan, alleen in tegenovergestelde richting. In Putbus, alvorens we een park in worden gestuurd, vraag ik aan een “Ordnung-Beambte” wat hier allemaal aan de hand is. “Ironman” is het antwoord, maar we moeten doorrijden want het hoopt zich op. “Maar hoe komen we dan in Binz?”, vraag ik nog: “Gar Nicht”, “Heel Binz is afgesloten!” en Bergen dan? Dan moeten we weer de 15 kilometer lange en smalle weg terug, maar ook daar is het afgezet, DUS!
Staan we nu op een parkeerplaats, bij een Netto winkel en blijven hier de nacht over. Als we het stadje inwandelen komen we de Ironman deelnemers al tegen.
“Der Angela” ziet dat het goed is, hoewel de wielrenners daar geen oog voor hebben. Voor de niet sporters onder ons:
De Ironman is de naam van een serie wedstrijden van de klassieke langeafstanden. De wedstrijden binnen het ironmancircuit gaan altijd over de volgende klassieke afstanden: Zwemmen over 3,86 km, Wielrennen over 180,2 km Hardlopen over de marathonafstand (42,195 km).
Morgen gaan Jikke en Mink terug richting Nederland. Wij houden nog even ons originele plan vast en gaan nog naar Binz.
