Soltau is een gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen. Het ligt precies in het middelpunt van wegen richting Hamburg, Bremen en Celle. Grappig om te weten is dat Klaas Dijkhoff, Nederlands staatssecretaris van Veiligheid en Justitie in kabinet-Rutte II, hier in 1981 is geboren.
Gisteravond gaan we in het camping-restaurant eten.
Bij binnenkomst overvalt je onmiddellijk een gevoel van “vergane glorie”. De indeling doet, met simpele houten tafels en stoelen, zelfs een beetje triest aan. Compleet met de dronken stamgast aan de “teek” zou hier zo een verhaal kunnen ontstaan. De oude dame komt sloffend aan de tafel en wij kiezen voor “Vissticks met Pommes”, natuurlijk gecomplementeerd met een Paulaner Hefe Weitzen. Het bier is dusdanig koud, dat ik bang ben “bloemen op mijn buik te krijgen” zoals mijn moeder vroeger pleegde te zeggen. De vissticks komen uit de diepvries, dus iedere hap gaat gepaard met een mond vol lauwwarm vocht. Kortom, het eten past helemaal in deze omgeving. Als er, naast ons, nog een tweetal klanten binnenkomt, wordt zoonlief opgetrommeld. Het gaat te ver om te concluderen dat deze jongeman aan Korsakov lijdt, maar de verschijnselen zijn hem niet vreemd. Het maakt de entourage alleen maar triester.
De waterkraan heeft volgens mijn hoofd huishouding kuren, dus ga ik op onderzoek uit. De waterpomp blijkt niet naar behoren te werken. Nu hebben we al jaren een reservepomp aan boord. Dit omdat, op onze allereerste reis, de pomp het ook begaf. Dat was voor hoofd materiaal voldoende reden om een reserve aan te schaffen. Dus is het vanochtend “klus-time” en wordt er een nieuwe pomp gemonteerd.
Na de koffie gaan de fietsen van de camper, want we willen wel even in Soltau kijken. Ik ontdek, op Maps, een route over de camping en via het bos. Moet er alleen op de camping een opening zijn om op die route te kunnen komen. Na 2x rond de enorme vijver te hebben gefietst, vraag ik toch maar even.
Er is ergens een hek waar we doorheen kunnen, dus weer op zoek. Als we uiteindelijk door een sprookjesachtig bos fietsen schiet mij de eerste strofe van een liedje van Heintje te binnen.
“Ich bau Dir ein Schloß
sowie im Märchen”
Bijna tegelijkertijd stuiten we op deze tuin. Het staat er vol met sprookjesfiguren en in het prieeltje hangt een hart met daarin een foto van een pasgetrouwd stel.
Het centrum van het stadje is reeds aan het leeglopen, want de winkels sluiten om half twee. Uitgezonderd de voedsel winkels, die zijn tot soms 23.00 uur open.
De Aldi wordt aangedaan voor een paar inkopen en dan gaat het weer, via het prachtige bos, terug naar de camping waar vanmiddag “Gerd der Heidesanger” optreedt.
Dat gaat een geweldig feest worden,……. hopen we 
