De rust in “Huize” camper is weder gekeerd, want de overgang kon bijna niet duidelijker zijn dan die we de afgelopen dagen hebben meegemaakt. Laten we welwezen, hoe ga je om met een 14 jarige die graag volwassener wil zijn, dan ze in werkelijkheid is? Dit uit zich in het, bijna obsessief, kopen van Make-up, of niet meer aan 'te kinderachtige' spelletjes mee willen doen en vooral niet meer met jongere kinderen worden gezien. Lullig is het dan ook als Opa je betrapt bij het kindertheater.
Dus wordt er op zoek gegaan naar leeftijdgenoten “om te hangen”, de hele dag lang. Natuurlijk moet je jezelf ook gaan afzetten tegen je ouders en als die er niet zijn, tegen je grootouders. “Ik praat niet meer met je”, kreeg ik regelmatig te horen. De complete ruimte rond de krappe wasgelegenheid in de camper werd overgenomen door de vele attributen, die de schoonheid kunnen vergroten. Zeker het veelvuldig verzorgen van de haren was een voedingsbodem voor irritatie.
Dat het tot een conflict zou lijden, was onoverkomelijk en dus belandde “mevrouw” haar Make-up tas inhoud, met een gerichte worp, in het gras voor de camper. Dit laatste heb ik, als jongeling, van mijn moeder geleerd die eens de volledige inhoud van mijn voetbaltas op de besneeuwde “bleek” deponeerde zodat ik de volgende training in kletsnatte plunje mocht afwerken.
Maar laat ik duidelijk stellen dat het een onvergetelijke week is geweest en hoop van harte dat er nog een paar mogen volgen. Want ja, sommige jongelingen willen niet meer met hun ouders, laat staan met grootouders, op vakantie.
Maar dan kun je ook niet meer naar het pretpark Drouwenerzand en dat is, met je vriendin, toch wel heel leuk.
Voor je het weet is de week alweer voorbij en wordt de ruimte ingenomen door de twee jongste kleinkinderen. Voor de kleinste is het de eerste keer en dus spannend hoe ze het, zonder mamma, zal rooien. Maar gelukkig is broerlief er ook, dus voel je je nooit helemaal alleen. En het moet gezegd, broer is echt lief voor zijn kleine zusje. Natuurlijk is het leuk om haar, zo nu en dan, even te plagen maar te ver gaat het nooit.
Gezamenlijk naar Elle en Otto, waarbij er maar één is die naast Elle mag zitten van grote broer, en dat is zus lief. Want let wel, niemand anders wordt het toegestaan naast “zijn” heldin te zitten. Gezamenlijk naar het zwembad, ook al is het soms wat frisjes en daar wordt heel goed op zus gelet.
De overgang had niet groter kunnen zijn, van een onwillige puber, naar een broer en zus die samen in één bed slapen. Na wat gedonderjaag, waarmee de dag natuurlijk moet worden afgesloten, gaat het stel rustig slapen, moe van alle avonturen op “de camping”. “Oma, wat is het toch leuk op de camping” roept de debutante regelmatig.
Het is hartverwarmend.
