De dag begint fantastisch, met een ontbijt buiten.
Hoewel het erop lijkt dat ik zo mijn bedenkingen heb over de inhoud van mijn bakje muesli, maar de aansluitende koffie maakt weer een hoop goed. In het programma van de plaatselijke Tourismus, ook wel Touristik of Fremdenverkehr buro genoemd, ontdekken de dames een cultureel feest in Norden. Dus gaat het op de fiets naar het 4 km zuidelijker gelegen Norden.
Het is een zogenaamd “Intercultureel” feest, waarbij de buitenlanders zich op hun best presenteren. In de diverse standjes worden de meest exotische zaken aan de man/vrouw gebracht.
Het mag ook wel gezegd worden dat voor dit klusje niet de minst uitziende dames van stal zijn gehaald, dus valt er voor de meest negatieve mannelijke geest genoeg te genieten. Ook al durf ik het spicy eten niet tot mij te nemen.
Tot aan de kleinsten toe wordt hier de integratie in de praktijk gebracht, hoewel je je moet afvragen waarom sommige mensen over wensen te gaan tot het afbreken van de entourage.
Terwijl weer anderen zich op enig moment gedwongen voelen zich te bevrijden van hun “surroundings”.
Ikzelf moet eerlijk bekennen dat sommige voorstellingen mij meer bevallen dan andere.
Deze groep kinderen staan hier geduldig te wachten tot ze eindelijk hun “kunstje” mogen opvoeren, terwijl de Vietnamese hoofdman een ellenlange speech, weliswaar in het Duits, afsteekt. Hun Vietnamees lied heeft, vrij vertaald, de volgende inhoud.
“Als je je ogen sluit, zie je niet de schoonheid van de wereld. Als je je hart afsluit voel je niet de liefde van de wereld.”
