Het is zover, het gaat naar pretpark Drouwenerzand. Ieder jaar weer een extra feestmoment voor de jongsten. Dit jaar wordt het niet een hele dag, maar wordt er gekozen voor een paar middaguren.
Het eerste rondje gaat in de draaimolen en is het even wennen als een behulpzame mede passagier je helpt met het vastzetten van je veiligheidstouw.
Op sommige attracties mag je niet zonder begeleiding, dus gaat oma mee.
In de auto met achter het stuur de grote broer.
Maar die gaat ook voor de meer gevaarlijke zaken. Als Opa hier een foto van wil maken is het een hele toer om kleinzoon te ontdekken, zo hard dat het gaat. Dus gebruikt Opa de zogenaamde “BurstMode”, waarbij er 30 foto’s in 1 seconde worden gemaakt en dan is het een kwestie van zoeken. Hij staat echt op allebei de foto’s, zoeken dus.
Na het springkussen gaat het naar de botsautootjes, waar kleindochter bij Opa in de “botser” gaat. Enerverend is het allemaal wel en het enthousiasme spat er dan ook af, maar dat heeft zo zijn prijs.
Iets te onvoorzichtig wordt er naar de ijsjes gerend en struikelt kleindochter. Maar een EHBO meneer ontsmet de wondjes en gaat het, na een paar traantjes, weer vrolijk verder. Het moet gezegd, de vriendelijkheid, alertheid en behulpzaamheid van al het personeel van Pretpark Drouwenerzand verdient een grote pluim.
Of het ongelukje van de kleindochter een voorteken is geweest, het zou zo maar kunnen, maar vandaag is kleinzoon iets te uitbundig op zijn fiets bezig. Hij maakt een schuiver waarbij hij gewond raakt. Na een professioneel onderzoek, lijkt het ons verstandiger om mamma te vragen hem op te halen.
